aslında bunu iğrenç espriler kategorisinde anlatsam daha iyiydi ya neyse. arkadaşlarla dönerciye gittik bi gün. herkes yarım söyledi. bir tane mal bi arkadaş var aramızda, bu tuttu dürüm söyledi. gerizekalı usta bunun dürümü adam gibi kapatmamış. bizim mal da sıkı tutmayınca dürümün içineki azıcık et de yere dökülüvürdi. o anda veciz cümleyi kullandım; "bırak gitsin, dönerse senindir."
donerse benimmis(!)
ne munasibet?!
kimsin ulan sen!
kimseye gitme filan demem.
defolsun gitsin gidecekse, ve sakin donmesin.
doner benim-mis.
hadi ordan. sanki beni bulur.
bakalim ben onunmuyum?
kim uyduruyor bu sacma laflari ya.
ergen aforizmasıdır. neyi bırakıyorsun, niye bırakıyorsun manyak, av köpeği mi bu. takılırsınız olmazsa herkes yoluna gider budur mevzu. yoksa bırak gitsin dönerse o senindir, dönmezse anasının amına gitmiştir falan nedir bu. sevgilinin iyisi bumerang gibi olanıdır ne kadar güçlü fırlatırsan fırlat geri döner. gerisi hikayedir.
dönerse senindir kokoreçse benimdir. bu saatte, bu sıcakta canım kokoreç istedi ya, yanında da turşu suyu. offfşşş. *
he, diyeceğim şu ki gitmişse koyver gitsin, dönüşünü bekleyip hayatını erteleme. eğer bu gerçek olursa geçmişin bedelini ödetmeye kalkar bir yanın olmadık bir zamanda...gittiyse bitmiştir. zorlamayacaksın bazen.
