2016 yılıydı. Rus - ukrayna savaşı sonucu yerinden yurdundan olan ahıskalılar bitlise yerleştiriliyordu. Bir ahıskalı olarak ben de gönüllü oldum.
O insanlara tek tek kendi ağızlarıyla hoşgeldiniz dedim, hallerini hatırlarını, bir ihtiyaçları olup olmadığını sordum. Şaşırdılar ilk önce, memleketlerinden çok uzakta kendi coğrafyalarından kendi kültürlerinden birini görmeyi hiç beklemiyorlardı, sevindiler sonra.
90 yaşında bir dede ayoğul deyip sarılıp hıçkıra hıçkıra ağladı. O anı hiç unutamıyorum.
işte dram dediğin böyle olur.
Bu tarz dizilerin daha çok çekilmesi gerek.
Zira Türklerin çektiği zulümler ortada.
Nazilerin zulmünü gösteren çok yapım gördük.
Ama söz konusu Sovyetler olunca çoğu insan susuyor.
rezil durumdaki tr medyası içinde trt'nin yine kaliteli yapımlarından biri olmuş anladığım kadarıyla. henüz izleyemedim ama ilk fırsatta izlemek gerek.
dün ahıska türkleri, bugün bayır bucak türkmenleri. ancak döner elbet devran.
kafkasya türk kavimlerinin 1944 yılında stalin'in emriyle sonu ölüm olan bir yolculuğa çıkarılması hadisesini dört bölümde izleyicilere sunacak olan acıklı yaşanmışlık.
enstantane bir bilgi. sürgün için kullanılan tren yurt dışından getirtilmiş.
Yine o bildik türk dizisi boğukluklarına, uzun bakışmalara, bitmeyen şarkılı sahnelere sahip olacak olsa da kaliteli olacağa benzeyen; yalnızca dört bölümden oluşacak olan trt mini-dizisidir. bu akşam ilk bölümü yayınlanacak olup beni türk dizisi izlememe kararımdan taviz vermeye sürükleyecek gibi durmaktadır. tabi ki hükümet kanalından canlı izleyip bu yandaşların ceplerini doldurmasına destek olacak kadar avel değilim daha sonra kaçak yollardan izleyeceğim.
