- Yakın bir dostu ebediyete uğurladığım an.
- Kazık yememeyi öğrendiğim an.
- ilk kazandığım paramla etrafımdakilere bir şeyler aldığım an.
- Sevdiğim birinden ilk ayrıldığım an...
ve daha pek çok şey; büyümenin ve tecrübelerin hiç bitmediğini öğretiyor bana.
kimseyi değiştirmeye çalışmadığınız an büyüyorsunuz demektir. insan ancak büyüdüğünde kimseyi değiştiremeyeceğini anlıyor ve çaba sarfetmeyi bırakıyor.
Evsiz kaldığımda 18 yaşımdaydım ve çok derinden hissetmiştim.
Hala her kira denkleştirmeye çalıştığımda, tamam tükendi artık bitti yolun sonu bu dediğimde parmak uçlarıma kadar bir canım yanıyor sonra yine anlıyorum büyüdüğümü.
Büyümek o kadar da güzel değilmiş. Erken büyümek hiç güzel değilmiş.
Küçükken çevremdeki herkes akıllı ve ahlaklıydı. Büyüdükçe bu aynı kişilerin çok da akıllı olmadıklarını, çok da ahlaklı davranmadıklarını görüyor insan. Ne yazık ki.
