elime bir tarak alıp tarkan dan şıkıdım şarkısını bağıra çağıra söylemek. o zamanlar durdan sustan anlamıyorum tabi karga sesimle anırıyorum orda burda, bir de şimdiye bak boğazlarlar vallahi. he şimdiki aklım olsa şıkıdım ın ş sini söyler mıydım o da merak konusu tabi.
sokakta koşturduktan sonra kan ter içinde kalıp annenin eve gel öğle yemeği ye ısrarlarına karşı çıkılarak sokakta yenilen salçalı ekmeğin tadı hiçbir yerde yok.
annemin yaptığı çorbadır. annem burda değil midir. şükürler olsun ki burdadır. ama o çorba gibisi yoktur. çocuğum vitamin alsın diye evde ne kadar sebze varsa içine attığı, onları püre yaptığı, sırf seviyorum diye üstünde mısır taneleri olan çorbadır. arada bir çocuk misafir edildiğinde yapılır ama aynı tadı vermez. çocukken herşey başkadır, böyle bişey olsa gerek.