masumiyet. fakat insan , yaşlanınca masumiyetini tekrar kazanabiliyor sanki. bunak , çekilmez biri olmazsan, çocukluk masumluğu kadar olmasa da, tonton insan olma durumu var bir nevi.
Sahip olduğumuz zamanı, gençliğimizi, sevdiklerimiz. Ayrıca her yere sığma, istediğiniz şeyi çocukken yapabilme. Saflıkta gidiyor denilebilir, biz büyüdükçe gözümüz daha çok açılıyor ve eski saf halimizden geriye bir parça kalıyor diyebiliriz.
kaybederek kazanıyoruz. Mesela mutluluğun para olduğunu zannedip para kazanıyoruz ama aslında mutluluğumuzu kaybediyoruz. Para sadece bir şeyleri almak için bir aracı. Aldığımız şeylerle mutlu olmayı düşünüyoruz. Ve zengin olmak bizi mutlu edecek sanıyoruz ama değil. Mutluluğumuzu buna adayarak en ufak şeyde param yok diye üzülerek dünyayı kendimize dert ediyoruz. Ama fakirlere gidin bakın derdi yok adamlar üç kuruşla doyuyor ve mutlular. Parayı ihtiyacın dışında mutluluk aracı gibi görenlere söylüyorum bunu. Yoksa hoştur amma benene.
