33.
her türlü ortamda kitap okuyabiliyordum. şimdilerdeyse sinek uçsa dikkatim dağılıyor anasını satim.
32.
Çocukken daha sevimli, daha sempatiktim. an ben an sevimsizleşerek gudubetin tekine dönüştüm.
31.
Gazoz, kola gibi içeceklerin kapaklarını, açacak kullanmadan, dişlerimle açabiliyordum. Şimdilerde bu eylem acı çekmeme sebep verdiği için açamıyorum.
30.
özleme dayanabilmek. küçükken böyle değildim, şimdi içimi yakan hasrete dayanamıyorum.
28.
her canı yandığında, sarılıcak bir anne kucağı bulabilmek.
27.
kafayı balkon korkuluklarının iki demiri arasından geçirip, 4. kattan aşağıya bakmak.
26.
korkmadan ağaçların üzerine tırmanabilmek.
24.
hayatta sürekli doktor ve baba rölünde olmamak...
23.
sıfır açmak. açamıyorum olmuyor.
22.
fitnesiz fesatsız zihniyet.
21.
kafayı demir parmaklıklar arasından geçirmek.
küçükken az yapmazdık bu psikopatlığı. yaş ilerledikçe insan kafası büyüyor galiba. zaten kafayı demir parmaklıklardan geçirmek kafası büyük adamın işi değil.*
20.
minderlerden yapılan evlerin içine sığamamak.
18.
dünyanın kötüleşen durumunu gördükçe kaybedilen gülme yeteneğidir.
16.
burundaki sümüğü balon gibi şişirmek...
hey gidi günler lan.
15.
uluorta işeyebilme yeteneği.
13.
cırcıbıl fıstık karşısında çükünü ikiye katlamak...
12.
kol ve bacakları açarak kapıya tırmanmak.
10.
küçük şeylere dahi mutlu olabilmek.
yerde bulduğumuz oyuncak parçası bizi zıplatıyor mu şimdi mutluluktan?