büyüdükçe kaybedilen yetenekler

entry158 galeri0
    33.
  1. her türlü ortamda kitap okuyabiliyordum. şimdilerdeyse sinek uçsa dikkatim dağılıyor anasını satim.
    2 ...
  2. 32.
  3. Çocukken daha sevimli, daha sempatiktim. an ben an sevimsizleşerek gudubetin tekine dönüştüm.
    1 ...
  4. 31.
  5. Gazoz, kola gibi içeceklerin kapaklarını, açacak kullanmadan, dişlerimle açabiliyordum. Şimdilerde bu eylem acı çekmeme sebep verdiği için açamıyorum.
    3 ...
  6. 30.
  7. özleme dayanabilmek. küçükken böyle değildim, şimdi içimi yakan hasrete dayanamıyorum.
    3 ...
  8. 29.
  9. 28.
  10. her canı yandığında, sarılıcak bir anne kucağı bulabilmek.
    1 ...
  11. 27.
  12. kafayı balkon korkuluklarının iki demiri arasından geçirip, 4. kattan aşağıya bakmak.
    2 ...
  13. 26.
  14. korkmadan ağaçların üzerine tırmanabilmek.
    2 ...
  15. 25.
  16. 24.
  17. hayatta sürekli doktor ve baba rölünde olmamak...
    2 ...
  18. 23.
  19. sıfır açmak. açamıyorum olmuyor.
    1 ...
  20. 22.
  21. 21.
  22. kafayı demir parmaklıklar arasından geçirmek.

    küçükken az yapmazdık bu psikopatlığı. yaş ilerledikçe insan kafası büyüyor galiba. zaten kafayı demir parmaklıklardan geçirmek kafası büyük adamın işi değil.*
    1 ...
  23. 20.
  24. minderlerden yapılan evlerin içine sığamamak.
    11 ...
  25. 19.
  26. 18.
  27. dünyanın kötüleşen durumunu gördükçe kaybedilen gülme yeteneğidir.
    4 ...
  28. 17.
  29. 16.
  30. burundaki sümüğü balon gibi şişirmek...

    hey gidi günler lan.
    7 ...
  31. 15.
  32. 14.
  33. dilini burnuna değdirmek.. ahahahaa..... (bkz: gereksiz yetenekler)
    2 ...
  34. 13.
  35. cırcıbıl fıstık karşısında çükünü ikiye katlamak...
    0 ...
  36. 12.
  37. kol ve bacakları açarak kapıya tırmanmak.
    26 ...
  38. 11.
  39. 10.
  40. küçük şeylere dahi mutlu olabilmek.
    yerde bulduğumuz oyuncak parçası bizi zıplatıyor mu şimdi mutluluktan?
    6 ...
  41. 9.
© 2025 uludağ sözlük