evde size yemek yapacak bir kişi yok ise en kolay beslenme şekli buz dolabında saklanan hazineyi ortaya çıkarmaktır. bu eylemin başlangıç evresine "buz dolabının kapağını açıp boş boş bakmak" adı verilir. en sıkı takipçilerindenimdir. *
buzdolabının psişik çekim kuvvetinden kurtulamayan insan eylemi. karşı koyulamaz bir manyetik alanın etkisinde kalan insan yavaş yavaş buzdolabına yaklaşır ve kendini daha kaçınılmaz sona hazırlayamadan bir bakar ki çoktan açmıştır kapağı.
tatlı mı yesem,tuzlu mu, soğuk mu içsem ,sıcak mı kararsızlığının zirvede yaşanması durumudur. ne zaman soğuk hava serinletir seni ya da dolabın "biiippp!!! yeter benim kapağımı kapat artık" sesini duyarsın, o zaman ayılıp kendine gelirsin.
buzdolaplarında bir şey bulunmayan sefoların yaptığıdır. mesela benim enine 3 metre olan buzdolabını açtığımda içinden dondurulmuş sığır bile çıkabilir. o derece büyük yani, çok geniş.
sinir bozucu durumdur.
canın bişeyler yemek ister, ama ne yemek istediğine karar veremezsin.
bütün yiyeceklere tek tek göz gezdirir, o anda midenin isteklerine cevap verebilecek bir yiyecek
bulunamazsa, şaaak diye çarpılabilir dolabın kapağı, ki bu daha da sinir bozucudur.
günün anlamsız anlarından biridir.kendine geldiginde 'kafamıı skeyiim ne yapıyorum yaa..!hadii birazda gardolaba bakayım..!' diye devam eden ilginç günün yaşananlarıdır.
o anlık yemek için bir şeyler aranır ama bir türlü bulunamaz ev halkına sorulur yoktur odaya gidilir yoktur saat geç olmuştur etraftaki tüm marketler kapalıdır en son çare dolabı açıp beklemektir.belki bulunur ağzına uygun bir şey ama bir türlü istediğini alamazsın o dolaptan sonra en iyisi yatmaktır diyip gider yatarsın.
en kötü şeylerden biridir. canın neler çeker ama eve yönelirsin canının çektiklerini bulamayınca ahh ahh diyip kapatırsın ama belli aralıklarla bu davranışa devam edersin böyledir bu iş pek sancılı bir süreçtir.
canının birşeyler istemesi fakat ne istediğini tam olarak kestirememenin vermiş olduğu hissiyatla yapılan eylemdir.
kalkılır, buzdolabının yanına gidilir, kapısı açılır, bakılır... bakılır... bakılır... ve hiçbirşey bulamadan geri dönülür.
