evimdir, memleketimdir. dört gün önce araptaydık, üc gün önce setbasında. oralar benimdi, bense oraların. simdi bilmediğim bir şehirde*, ne yaparım ne ederimleri aşma safhasındayım. nasıl annem, nasıl güzel mi hala oralar?
yeni nesile 'eğlenmek istiyorsanız avm lere gideceksiniz' fikrini benimsetmiş insanlarca yönetilen şehir.2 milyonluk şehirde 7 tane avm olur mu lan! *******
devlet kuran, büyüten ve zamanında dünyaya yön veren yörük, macır, osmanlı ve elbet türk ün şehri.
toprağı öpülesi.
aslında bursa sadece bursa değildir. yalovadır, bileciktir yani tüm çevre şehirleri de bursadır aslında.
şehir görüntüsü osmanlıdan uzaklaşmış olsa da, insanı hala osmanlıdır. ne kadar değişse de gördüğümde pat diye hissederim bu havayı.
türkiye ortalamasında en çok delikanlının yer aldığı şehirdir. latin çeteci havalarında, atarlı giderli bir sürü erkeği her 10 adımda bir görebilirsiniz. donuktur, çoğu sokağında ışıklandırması yetersizdir. sınırları içerisinde ilk kez yaşamaya başlayan biri, depresif ve karanlık bir yaşam birimiyle karşılaşacaktır. ancak zamanla alışılabilir ve güzellikleri fark edilebilir.
10 yıl boyunca yaşadığım ve ibne muhabbetleri geçtiğinde sürekli savunduğum şehirdi. evet, di. artık değil.
arkadaş hakikaten ibne kaynıyor bu şehir. buna ben bile inandıysam artık, kanun gibi bir şey olmuştur. o derece.
geçen gün otobüse bindim, terminale gidiyorum. insan kalabalığının yanında, bir de bavul kalabalığı mevcut ve otobüs hıncahınç dolu. adım atacak yer yok ve tahmin edildiği üzere kimin eli kimin cebinde belli değil. neyse, ben de orta kapının oralardan bir yerde kendime yer kapmışım, valizime dayanarak ayakta duruyorum. o sırada otobüse 30-35 yaşlarında iki adam* bindi. geldiler, tam önümde durdular. dip dibe olduğumuz için konuştuklarını duyuyor ve ister istemez onları gözlemliyordum. birkaç dakika geçmeden bunların eşcinsel olduklarını anladım. el hareketlerinden, konuşmalarından, tavırlarından falan çok belli oluyordu. bu tabii ki benim umrumda değil. bi' 5 dk sonra falan bu ibnelerden biri götünü bana yaklaştırmaya başladı. ulan herif bildiğin belirli aralıkla sürttürmeye çalışıyor, ben de gidebildiğim kadar arkaya gitmeye çalışıyorum. diğer ibne de göz ucuyla diğerinin götüne ve benim önüme bakıyor ve gülüyor. o sırada diğerine aynen şöyle diyor: ''sen de iyi fırçalattın kendini he bi ileri bi geri ehi ehi''..
ben bunu duydum ya, çıldırdım amına koyim resmen. götverenler bildiğin taciz ediyor beni. önümdeki ibneyi ittirmek suretiyle ''az ileri git üstüme çıktın'' dedim. mal mal baktı, meseleyi çaktı tabii. kenarda duran liseliye ''gel abicim burası boş'' dedim ve önüme aldım. yolculuğa bu şekilde kardeş kardeş devam ettik. bu iki ibne de yüzlerini bir daha geriye dönmediler ve terminalde inip ebelerinin amlarına doğru yol aldılar.
7 senedir yaşadığım, köyleri muhteşem olan, geze geze bitiremediğim şehirdir.
ayrıca 2 sene içinde, istanbul gibi yaşanamayacak hale gelecek "büyükşehir"dir.
geceleyin sokaklarında yeterli aydınlatma yapılmayan şehir. izmir' in pırıltısına, eskişehir' in hareketliliğine sahip olmasa da, sürekli artan ağır abi ve delikanlı özentiliği can sıkıcı hale gelse de, değişik bir mozaik barındırmaktadır.
başlangıçta sevmeyebilir ancak zamanla alışır gidersiniz.
kaç aydır gitmediğim, çok özlediğim şehir.
yerleşilip yaşanacak yemyeşil bir kent burası.
çok büyük alışveriş merkezleri için bile gidilip görülmesi gerekir. üsküp'ü hatırlatır bana bu şehir.
kargoların adres fişlerinde türkçe karakter yazılmamasından ötürü büşra ismi ile karıştırılan şehir ismi.
haa, bir de nüfus cüzdanınızı göstermenize rağmen yurtiçi kargo'nun pek saygı değer elemanı tarafından şüphe ile karşılanır ve azarlanırsınız "burada bursa yazıyor ama neyse..." diyerekten.
kargonuzu nihayet alıp herifi postaladıktan sonra bakarsınız ki fişte isim doğru yazıyor. tek derdi noktasız harfler kullanılmış.
hem yanlış okuyor, hem posta koyuyor. adama bak yaaa...
"BURSA gibiyim artik..!! Gülmeyi Yıldırım da Bıraktım.. Vefayı Setbaşın da.. Altıparmak kadar yorgun. Kamberler kadar yıkık .Garajaltı kadar atarLı.. Yeşil kadar vedalara alışık. Heykel kadar kalabalık.. Gürsu kadar sıkıcı.. BURSA gibiyim yani.. Uzaktan bakinca ışıl ışıl ama aslında yorgun, bitkin, tükenmiş..."
şimdi insan okuyunca tabii bi hani nerde fsm hani nerde kestel efendim hani nerde mudanya ya da görükle demiyor değil. ama öncelikle ben ne alaka lan dedim, vefa neden setbaşında bırakılmış, yeşil neden vedalarla özleşleşmiş? bunca yıllık bursalıyım böle şey duymadım arkadaş. bi garajaltının atarı doğru olmuş.
özledim be.
Geri gelmeyecek günlerini özledim bu şehrin. Doğum evi kantininde içilen sigarasını, kükürtlüsünde yapılan yürüyüşünü, osmangazi kültür merkezinde film seyrettiğim ucuz sinemasını, bursa anadolu lisesindeki halı sahasını, kayhan pideli köftecisindeki pideli köftesini, 48'ini, kozahanını, ulu camisini, yeşilin oraya giderken ki kaymak kadayıfçısını ve en çokta yurdumu ve bir daha asla birlikte o günleri yaşayamayacağım dostlarımı özledim be!..
