odamın, kitaplığımın tozunu alıp kitaplarımı ve kişisel eşyalarımı baştan yerleştirdim; şu an ihtiyacım olmayacak bazı şeyleri kaldırdım.
bizzat sonrasındaki o ferah görüntü, beni mutlu hissettirmeye yetti.
Ne yaptım biliyor musunuz. Beni kullandığını hissine kapıldığım kişileri teker teker listeledim.
Şimdi bunları hayatımdan çıkarmanın planını yapıyorum yavaş yavaş olacak tabi. Yüzüne vura vura..
Mutluluğumu düşünmeyeli uzun zaman oluyor. Ben daha çok mutsuz hissetmemeye çalışıyorum. Bunun için de beynimi boş bırakmamak yetiyor.
Bugün değil ama birkaç ay sonra mutlu olmak için yaptığım şeyler var. Zamanı gelince yazarım.
