sabah uyandığımdan beri hissettiğim tuhaf duygudur.
önce hayırdır inşallah noluyor acaba dedim, sonra bir ara gözüm duvardaki takvime takıldı bugünün tarihine. 17/aralık, sonra birden bire gözümün önüne tuhaf tuhaf görüntüler geldi, boy boy ayakkabı kutuları uçuşuyordu havada, ancak bir elinde para sayma makinası tuttukları halde, hepsi aynı prototipten çıkmış gibi, ince ince bıyıklı garip adamlar onları yakalamaya çalışıyorlar. onların arkasında yine garip tipli adamlar , oturtacağız, koyacağız diye dolanıp duruyorlar,
sonra gaipten sesler de duydum, derinden gelen tanıdık bir ses, sıfırla evladım diyordu, karşısında başka bir ses anlamadım babacığım babacığım , diyordu, sonra diğer ses , ablan yanın da mı o anlar diyordu, sonra o mal kıvamlı ses babacağım sıfırlıyorum sıfırlıyorum, bitiremiyorum, diyordu.
