Bugün ödeme güçlüğü çektiğim kredileri yapılandırarak ekonomik açıdan nefes alabileceğim bir duruma geçtim. Kapitalizmin acımasız çarkları arasında kalan bütün garibanların Allah yardımcısı olsun. Kredi kartı, avans hesap, kredi.. Herkes perişan halde.
camasir makinem bozuldu ne tamir ettirecek ne yenisini alacak vaktim yok.
isten eve gidip yerleri paspas yapmam gerek sonra dus alirim saat 100 olur.hayata yetisemiyorum.
bana firdevs hanim gibi biri lazim surekli beni tutup sarsacak kendine gel diyecek.
tam depresyon sabahı. geç uyandım içtiğim kahve ve okuduğum kitaptan hiçbir şey anlamadım. yine kendimi sorgulayıp olmadık şeylerle karşılaştırıyorum. plansızlığım ve istikrarsızlığımdan şikayet ediyorum. dinlediğim müzik midemi bulandırıyor. ağlayasım geliyor durduk yere. bugün evde durmamam gerekiyor ama ne giydiğimi yakıştıracağım ne sürdüğümü biliyorum.
bugün de kötü. tansiyonum haftanın diğer üç veya dört günü gibi düşük. halsiz hissediyorum. sürekli kendimi sorguluyorum birilerine içimi dökmek istiyorum ama sürekli telefonlar yüzüme kapanıyor. hiç gibi hissediyorum. kendimi ve hayatımı yönetemiyorum.
bir köpek gibiyim bütün gün gölge altında yatıyor, etrafımda olan biteni ve insanları umursamadan yaşamaya devam ediyorum. içinden çıkılamayacak haldeyim ben bunları yazarken babam içerine hönkörüyor. boğa gibi ağzından çıkan karmakarışık sözler ile beni şikayet edercesine . sevmiyorum, ölse üzülürüm herhalde. bilmiyorum. sürekli ağlak haldeyim alışık olmadığım bir biçimde. son 11 aydır spora giderken, yürürken, yazarken, okurken, duştayken, yemek yerken, haber okurken sürekli ağlama hissi içindeyim. daha fazla düşünmek istemiyorum. psikiyatriden randevu aldım antidepresan veya herhangi bir ilaç lazım bana hayattan soyutlayacak, düşündürmeyecek... olmazsa uyku ilacı alacağım en azından tüm gün düşünmek yerine uyurum.
annem, babam, arkadaşlarım, erkek arkadaşım, diğer tüm hobiler hiçbiri bana iyi gelmiyor olan durumu daha da kötü hale getiriyorlar. ablam ve yeğenim iyiki varlar. yarın uyanıyorsam onlarla geçirdiğim birkaç saatlik hoş sohbet ve güler yüzleri için. bazen de birkaç güzel anı...
sabahın köründe hayatımdaki insanların sözleşmişler gibi farklı konularla,sorunlarla peş peşe üstüme gelmeleriyle bir anda tüm sinirlerim alt üst edildi.haliyle şimdilik kendimi berbat hissediyorum sözlük..
hayır şunu anlamıyorum tamam sizin sorunlarınız var da ne diye beni boğuyorsunuz, ben de bunalınca siz rahat bir nefes mi alıyorsunuz nedir dostum ya.
