2.5 yaşındaki Yeğenimle parkta oynadım. Kumla oynayan çocukları görünce onlarla oynamak istedi ama çocuklar onu aralarına almadı. Üzüldüm ama çaktırmadan ona "boşver onları, gel biz kaydıraktan kayalım" deyip kaydıraklara götürdüm. O kaydı, ben onu kaydırağın ucunda bekleyip tuttum. Salıncakta salladım. Elinden tutup koştum onunla. O kadar güzeldi ki. Bana seslenişi, beni uyandırışı o kadar hoşuma gidiyor ki anlatamam.
Ona en güzel kova takımını alacağım oynaması için. O salak veletlerin kokmuş kova, küreğine kalmadı benim yeğenim. Ezdirmem evelallah.
kendime yaş pasta aldım. ama aldığım yere arkadaşımın doğumgünü var mum falan da atın dedim. eve geldim tek başıma pastaya mum dikip, maytap yaktım. sonra tek başıma hepsini üfleyip yedim.. kendimi unutuyorum hep bu koşuşturmacada ama kendimiz de önemliyiz. sahip çıkalım kendimize.
Tantuni söyledim bir güzel yedim sonra birden üzüntü gene çöktü. Çünkü aldığım tantuninin parasını kardeşimden borç alarak ödedim. Şimdi ümüğümü sıkıyor. Vay be gene bana hüsran.
