eve gidiyorum. kahvemi kitaplarımı alıyorum. her şeyimi çıkarıp sadece fularımı takıyorum boynuma ve allahım diyorum yine sözlüğün desibelini, motor gücünü, kalitesini nasıl da yükselttim. fular kaşındırıyor biraz ama umursamıyorum.
aynanın karşısında geçip dönüyorum şöyle. ne kadar mükemmelim hem de sözlüğü nerelere getirdim bir günde diye düşünüyorum.
