sadece grup grup birbirini sevme değil, tekil birey olarak düşünülürse kimse kimseyi sevmiyor, aslında insanın doğasında olan birşey kimse başkasının kendisinden üstün olmasını kendisini geçmesini istemez.
fazla bencillik doğamızda olan bu gerçeği abartmamıza neden oluyor.
Cunku herkes kendini en dogru saniyor ve kendinden baska herkesi kotu goruyor. Tamam insanlar farkli dusunebilir, ki herkes birbirinden farklidir aslinda, ama onlara yanlis bir sey yapmadiklari, hakaret etmedikleri, ne bileyim kavga cikarmadiklari surece saygi duymak zorundayiz. Once bi insan olun, Muslumansaniz Musluman olun, hosgorulu olun. Degilseniz yine insancil olun, hosgorulu olun. Hosgoru farkli bir dine veya dusuncelere sahip insanlari rahatsiz etmemek demektir. Su uc gunluk dunyada herkesin mutlu ve huzurlu yasamaya hakki vardir. Yerinde duramayip kuduran fitne cikaranlara da yaziklar olsun.
bir kimseyi sevmemek ve ona kotu davranmak farkli seylerdir. Ama bizim milletimiz maalesef ayrimcilik yaparak ortaligi karistirmayi pek seven trollere karsi zaafi olan bir millet.
Sevmiyorsaniz Sevmediginiz kisiyle akrabalik kurmazsiniz olur biter. Kimsenin hayatina ne karisabilirsiniz ne duygularini ne de dusuncelerini degistirebilirsiniz. O yuzden basta saygi.
çünkü düşünmeyi bıraktık ve köle olmaya karar verdik. bizi kutuplaştıranlara destek verdik , gözümüzü boyadılar ve artık mutsuzluk salgın haline dönüştü.
böylece birbirimize yabancılaştık , milli benliğimizi kaybettik.
sonuç olarak artık birbirimizden farklıyız , sevmiyoruz çünkü ötekileştirildik.