hani beni maça götüreceğine söz verdiğin gün okul çıkışında seni saatlerce bekledim de gelmedin.. 3 saat kadar sonra sıkılınca eve gittim hani. ertesi gün halamın ağzından kaçırmasıyla ikinci eşinden olan hiç görmediğim çocuğunla maça gittiğini öğrendim ya. neden gelmedin baba hep bekledim seni ben diye sorduğumda ilkokula gidiyor küçük müçük demeden tokat attın ya bana. hah işte o gün ben çok mutlu oldum. babası evlerinde yaşayan sınıf arkadaşlarımdan duyduğum hikayelerdeki gibi benim de artık babamdan dayak yeme hikayem olduğu için. teşekkür ederim babacığım! hatanı anladığında ben üniversiteden mezun olmuştum. şimdi hiç kusura bakmayacaksın geçen gün beni evine davet ettiğinde maç izleyeceğim gelemem demeyip tamam gelirim sen hazırlan dediğim için. çok bekledin mi? 3 saat bekledin mi mesela? korkma ben sana tokat atmam ama! başka babam da yok evine gidebileceğim seni ekip o konuda da emin olabilirsin. neyse geçti gitti unutma ara sıra benimde bir evim olduğunu uğra yanıma tek başıma yaşıyorum dertleşiriz biraz baba oğul. korkma benden nefret de etme. sadece sana saldırgan olamadım haksızlık gördüğüm insanlar içinde! öptüm lan seviyorum seni zırtapoz ay lev ye hatta.
baba hani ben ergendim sgiaraya başlamıştım sen beni yakalamak için paketini sayıp koyup giderdin. sonra da ben onu alıp başka bir izmarite kürdan sokup tüm sigaraların arkasına koyardımda sen beni döverdin ya hah işte o günleri özledim. gene döv beni.
Babacığım,
Ben sadece fazlasıyla ciddiye almıştım, küçükken bana birini üzdüğümde söylediğin o sözü. "Kendini karşındakinin yerine koy." Ve ilk başlarda bunu o kadar çok yapmıştım ki, bir gün dönüş yolunu yani kendimi bulamadım.
canım sıkılıyordu. sözlükte ismimi arayayım dedim. biraz içim açılır, duygulanırım, belki sevinirim dedim. demez olaydım. insanın ismi bu kadar ezik olmaz arkadaş. küçükken de böyleydi. ismim hep alay konusuydu. öğretmenlerim bile dalga geçerdi. değişik gelirdi belki. yok yok değişikliğinden değil. kendimi kandırıyorum. evet, dalga geçilmeye müsait bi' ismim var.
babam. iyisin hoşsun. kıyak adamsın çoğu zaman. ama isim konusunda zevksizsin baba. beni maffettin baba. uzun olan soyismimize koyduğun bu isim olmadı be baba. yazılı kağıtlarımda isim-soyisim bölümüm hep karıca duası gibiydi baba. beni ezdiler, hor gördüler baba. 3 harflik bir isim yeterdi baba. gerek yoktu bi' 3 harfe daha be baba. ah baba. ah.
adam gibi adam ol. bazı hareketlerin gerçekten çok sıkıcı.çok yapmacık. kadınlar yapmıyor bu hareketleri. senin gibi adama hiç yakışmıyor. bu konuda sana hiç çekmemişim. biraz mert olsana. neyse param az kaldı yollasan iyi olacak. *
seni suçlamıyorum, kızmıyorum da. ama bana kendimi öylesine değersiz hissettirmektesin ki son birkaç aydır. özellikle okul için harç ödeme zamanı geldiğinde bi kerecik deseydin "oğlum okulun harcını ne yaptın? ödeyebildin mi?" diye. deseydin iyiydi be baba. ama olsun, napalım. çok zor bir dönemden geçerken, maddi zorluklarla da karşı karşıya kaldım. bir yandan annemi üzmemek için okula devam etmek zorunda olmam... ama bunun için sana zerre kadar kızmıyorum bile. sadece kırıldım, hepsi bu...
jos sen varya sen benim bir tanemsin yemin ederim ben benim babam olsam kendimi döve döve öldürürüm iyi dayanıyosun bana her dediğimi de yapıyosun ya kıyamıyosun ya bana seni çok ama çook seviyorum jos he bir de sürekli balcı balcı öpsünü*diye sevmesen daha mı güzel olur san ki
babamsın diye söylemiyorum, on numara adamsın. az sonra gelip "yatmadın mı lan daha sen?" diye sormasan daha güzel olacak ama yine de severim seni. az mı güreştik seninle.
başlarda beni sevdiğine inanmıyordum, sanırım sevgini göstermesini bilmediğinden. yanımızdada olamadın tabii hep yurt dşındaydın hep benden,annemden, kardeşimden uzaktaydın. seni anlamaya tanımaya pek vaktim olmadı, anlamaya çalıştıgım zaman hep bağırırdın o an soğurdum senden, nefret ederdim, bir yandanda severdim ama ölmeni isteyemezdim, korkardım sana birşey olacak diye...sana çok kötülük ettim baba çok terbiyesizlik yaptım, konuşmadım seninle, kalbini kırmaya çalıştım belkide bunu başardım. çok özür dilerim keşke bunları sana söyleyebilecek cesaretim olsa seni çok seviyorum. seninde beni sevdiğini biliyorum. keşke ikimizde bunu gösterebilecek cesarete sahip olsaydık. hala uzaktasın benden ailemizden ama bizi sevdiğini biliyorum. yaptıgım herşeyden dolayı önce allahtan sonra senden af diliyorum.
oturup ağlardın beni sevip, "öleceğime değil senden ayrılacağıma yanıyorum" ben diye.
"aman be baba sanki ben ölmeyeceğim biraz sabret bende gelirim yanına" diye avuturdum seni,
gözün yaşlı gülerdin, yine yanardı için biliyorum.
şimdi içi yanan benim, ben ağlıyorum.
gidene kadar hiç benim yanımda olmadın, ilkokula başladığımda arkadaşlarım babası okula götürürken sen annemin götürmesine bile karşı çıktın, sokakta dayak yerken beni kurtarmadın, havanın berbat olduğu o yağmurlu günlerde okula gitmek için taksi bulmadın sadece para verip taksiyi kendin bul dedin, hayatımda önemli kararlar alırken hiç karışmadın hep sen bilirsin dedin, arkadaşım vazgeçti diye benimde yapmaktan vazgeçtiğim şeylerde hep bana bağırdın milletten sanane dedin yalnız olmaya alış dedin.
bilmezdim aslında okula başladığım o ilk yıl hergün usulca arkamdan geldiğini, bilmezdim ben dayak yerken evde perdenin arkasından kötü birşey olursa dışarı çıkmak için beklediğini, bilmezdim o yağmurlu havada hemen denk gelen taksilerin senin arkadaşın olduğunu ve senin çağırdığını, bilmezdim verdiğim kararlar yanlış dahi olsa bana kötü birşey olmasın diye uğraştığını.
bana özgür olmanın yalnız olmak demek olduğunu, kimseye muhtaç olmadan yaşamayı öğrettin ben geç anladım affet, yalnız olmaya da alıştım ya bir sensizliğe alışamadım.
