babam, yokluguna dayanamayacağım en kıymetli varlığım...sen dünyanın en iyi, en dürüst, en düşünceli, en mükemmel insanısın...iyi ki varsın, iyi ki hayattasın ve iyi ki benim babamsın. yalnız küçük bir sorunum var karsıma cıkan herkes sana benzesin istiyorum ve sanırım bu sebeple evde kalacağım. *
senden tarafaymışım gibi dursam da bu konuda, içimdeki kalbimi sıkıştıran mengeneyi her seferinde gelip kurcalıyorsun...
sen değil miydin, ufacık bir ameliyat olduğunda hastanenin duvarına bir elini koyup başını koluna gömüp hüngür hüngür ağlayarak ben ne yaparım anneniz olmadan diye ağlayan,
hastalığı süresince ona bebek gibi bakıp, öksüz ve yetim büyümenin tüm garibanlığından sıyrılabilmek için onu eş onu anne onu baba gibi görüp gözünden sakınan, onu ebediyete gönderdiğimizde ben asla evlenmem diyerek ağlayan...
ve "eğer ben senden önce ölürsem sen de evlenirsen hortlar senin boğazını sıkarım" diyecek kadar çok seven bir kadından sonra,
şimdi sen sürekli birilerinden eş bulmasını rica ederken bana evlenmek istediğin yabancı bilinmedik gereği olmayan birilerini anlatırken ben anlam veremiyorum... koca bir kadın olsam da en az senin kadar yalnızlıktan korksam da, bir başkasının senin olmasını kaldıramıyorum...mantığımı koyuyorum, kalbimi koyuyorum ikisinden biri yol göstermiyor...
ellerinden öperim. evet okulu uzattım. ama bu bana hunharca davranmana ve ağız dolusu yardırmana sebep değil. ne yani ölek mi? okuyoruz işte. elimden geleni yapmaya calışıyorum. her daim gerçekleri söylüyorum. sende bana hep açıksın, açık açık sövüyorsun. ama artık sabrım taşıyor.
eşek yüküyle para ödüyorsun. sende haklısın ama gerçek ve kati olanı böyle davranarak değiştiremezsin. yani sen bana sayıp, sövünce okulu bitirme süresi azalmıyor. hepitopu bir sene uzattım. allah (cc) daha beterinden korusun. sana bunu karşılıklı konuşarak açıklamak isterdim ama diyalog kuramıyoruz. sağolsun küfürlerin diyaloğun amına koyuyor canım babam.
iki küçük kol düğmesi diyerek girdi barış abi efkarımın can damarına.. özledim diyordum tam o sırada nüksediyordu aşkım..
ben de hatırlarım bugün gibi sessiz geçen son geceyi.. şu günlerde benim başım eğik bir suçlu gibi..
unuttugum sevgi sözcüklerini sokmaya çalışıyorum bir tek senin sıfatın eksik.. yoksun ya..
ayrı kolda olsaydık, ayrı yolda olsaydık ben yine de razıydım varlıgına..
bunu okuyanlar lise aşkıma yazdım sanıyorlar.. ben gülüyorum sessiz gözyaşlarımın derbeder ettigi anlarda..
dün diye başlayan cümlelere isyanım var artık.. var olupta yok gibi olan her şeye oldugu gibi..
var diyorlar,görüyor diyorlar.. neden solumuyorsun nefesimi.. yoksun ya..
hiç konuşmanı dilemedim, burda olanların yaptıgı davranışların parçası olmanı hiç dilemedim.. gel istedim bak istedim..yoksun ya..
sen o minik kağıda 'developed' yazdın çektin gittin.. ve ben adamım ve ben o günden beri yokluguna imza atacak her gelişmeye kindarım..
yoksun ya...
ilgin için sağol, tamam. gerçekten iyi bir babasın, çok ilgilisin. ama lütfen 15 dakikada bir arama. otobüste falan dedeler müziği çalıyor, herkes bakıyor birden. yapma baba yapma.
sam yeli esti de yaprak döküldü,
babamız öldü boynumuz büküldü.
ölürken gözleri tavana takıldı..
ah babam sağ olsaydı, köşede otursaydı,
bir karlı dağ gibiydi, arkamızda dursaydı!
yine efkarlandı gönlüm, sen geldin ya aklıma..
sağken bilemedim, varamadım farkına.
başıma bir iş gelse, sen koşardın yardıma..
et yesem de canım babam, sen yoksun ya bugün aç`ım..
kurtlar sofrasına düştüm, nasihatına muhtacım..
yokluk belimizi büktü, gönlümce yaşatamadım..
ah babam sağ olsaydı, köşede otursaydı,
bir karlı dağ gibiydi, arkamızda dursaydı!
ahh babacım bazen senin değerini o kadar anlıyorum ki...
mesela bugün o saçma sapan yağmur yağdığında ve ben metronun altında mahsur kaldığımda beni arabayla almaya gelmesen ben orda o yağmur durana kadar beklemek zorunda kalacaktım.
kim yapar ki bunu "zaten metroyla ev arası 5 dakka ıslanıver ölmezsin" der geçerler.sen yapmazsın babam.sen kıyamazsın.
ilkokul yıllarımda beni kulağımdan çeke çeke internet cafeden çıkarmıştın hatırlıyormusun baba. o gün bu gündür bir tek half-life oynamayı beceremedim sayende. dua et bir gün iş üzerindeyken kulağından tutup yatağından çıkarmayayım seni.
baba,
sen güzel olan hiçbir şeyi esirgemedin bizden. hiçbir zaman ayrım da yapmadın aramızda.
öyle güzel gösterdin ki sevgini hepimize, hepimiz "en çok beni seviyor." dedik.
hatırladığından eminim, çünkü en çok beni seversin sen; ben küçükken oturturdun dizine her gün, öperdin hep. "benim serçem" derdin bana. bunu arkadaşların bile bilirdi ve beni dışarıda gördüklerinde yanındakilere "bak bu ali'in serçesi." derlerdi.
sana "baba bana 100 bin lira verir misin?" derdim ve sen hep 1 milyon lira verirdin. her seferinde bilerek 100 bin lira isterdim oysa, biliyordum 1 milyon vereceğini. böylece cornetto alabileceğimi. o zamanlar 450 bin liraydı... senin ne kadar bonkör olduğunu bilirdim, özellikle bana karşı. çünkü en sevdiğin çocuğun bendim, hala benim.
artık seninle konuşmalarımız belli konularla sınırlı.
"baba yemek hazır, hadi gel."
"baba param bitti?"
"baba eve gelirken ekmek yumurta al."
"baba ankaraya gidebilir miyim?"
en uzun konuşmalarımızsa siyaset üzerine... geçen sene birbirimizi kızdırmadan tartışırdık. ben senin düşünceni kötülerdim, sense savunurdun. şimdiyse senin düşünceni benimsemiş gibi davranıyorum. üzülme sen diye... çünkü millet vekilliği adaylığına adaylığını koymuştun ve bi kere "insan ailesinden bile oy alamazsa siyasetle uğraşamaz." demiştin ve üzülmüştüm.
kuzey ırak'a gittiğin zamanı hatırlıyorum baba. her gece düşünmezdim seni ama aklıma geldiğinde çok korkardım seni kaybetmekten. buna rağmen askerken gittiğin özel görevlerde yaşadıklarını anlatmanı çok seviyorum baba. ne zaman anlatsan "benim babam bordo bereli" diyerek gurur duyuyorum. görevdeydin sen kuzey ırak'ta. ablam sarhoş olmuştu ve kusuyordu. sen o sırada aramıştın bizi ve ablamı istemiştin telefona.
-kızım neden bu kadar içtin? insan ya derdi varsa çok içer ya çok eğleniyorsa. hangisiydi senin sebebin?
ne kadar anlayışlısın baba. hiç kızmadın, sinirlenmedin. yılbaşında abimler bana da şarap doldurduğunda sadece elimdeki kadehe bakıp üzülmüştün, yine de bir şey dememiştin.
sigaraya başlamıştım ve sen bunun farkındaydın. ama yanında içmiyordum. bir gün kahvaltıdan sonra içeri gitmiştin. annemlerle sigara içiyordum. sen girdin mutfağa, çay doldur dedin. sigarayı ne yapacağımı bilemedim, ablamın eline tutuşturmaya çalıştım. dedin ki:
- tamam kızım iç, nasıl olsa ben görmediğimde de içiyorsun, saklanma.
artık yanında içmememin tek sebebi dumanından zehirlenmeni istemeyişim.
artık serçe demiyorsun sen bana ama arkadaşların hala ali'in serçesi diye hitap ediyor bana. sen artık palazım diyorsun bana. neden artık serçe demiyorsun dediğimde "artık büyüdün." demiştin.
senle telefonda konuşup kapatırken ben ne dersem diyeyim, "akşama görüşürüz" bile desem hep "sağ ol" dersin ve ben her seferinde duygulanırım.
ya senden önce gidersem bu dünyadan? ben senin acını yaşayayım ama sen yaşama evlat acısını baba. bunun için dua etmelisin hep. hep "sağ ol" demelisin bana ki ömrüm uzasın; babaların duası kabul olur...
baba, hiç söylemedim ama seni çok seviyorum.
hiç söylemedin ama en çok beni seviyorsun, biliyorum.
gunde bir iki tek iciyorum dedigine inanmiyorum baba sadece inanmis gibi yapiyorum haberin olsun. yegeni dayisina; dayi oluyorum demiste dayisi ne cevap vermis bilirsin; valla yegenim sen bilirsin. aynen oyle iste baba sen bilirsin ama o mereti icmesen iyi edersin. saygilar.
baba,
loto, iddia vs bilimum şans oyunlarına müptelasın ve parayı bulduktan sonra yapacağın ilk iş annemi boşamak olacakmış ya, sana bir sır vereyim. annem de sayısal loto,şans topu falan oynuyor gizliden. hadi bakalım başarılar ikinize de *
okurken farkettim, insanlarda ne babalar varmış baba, helal olsun sana 23 yıldır hayatımızı mahvediyorsun, annemi aldatmaların, beni okuluma göndermemenden dolayı başarısız intihar denemem sonucu sonsuza kadar koltuk değneği taşıyacak olmam,abimleri sokak ortasında dövüşlerin. Her şeyinle kabul etmiştim oysa seni . sen bu gün yemek masasında bana tokat atıp yeniden okul olayına takıncaya kadarmış. Bu sana son baba deyişim, siktir git hayatımdan baba. Çek pis nefesini üzerimden.
geçen günkü konuşmamızda ben:
-baba dondurma yiyorum siz de yiyor musunuz diye sormuştum ya annemle sana. sen de:
-yok kızım biz yemiyoruz sen ye. yedikten sonra da ılık su iç, dedin ya bu yaşımda bana...
ölürümki ben sana.. *
kendimi insanlara karşı borçluymuşum gibi hissettirsende bu umrumda değil kendime değil en çok sana üzülüyorum baba kaç yaşına geldin hatalarını binlerce kez tekrarladın.çocukluğundan beri birkez olsun ilgilenmediğin çocukların senin hatalarının bedelini ödüyor.umurunda değiliz bizi düşündüğünde yok biz hep böyleydik soğuktuk birbirimize.ama hayat sana hiç gülmüyor baba bununda farkındayım. ne kadar kızsamda umursamasamda babamsın işte yeri gelince özlüyorumda...
ya içip içip "canım kızım" diye sarılmana ne demeli ,sürekli elektrikleri açık unutman,yediklerini ortada bırakman da cabası.
her sabah evden cıkarken "nasıl olmuş kıyafetim" diye sormanı,saymıyorum bile.
aralıksız 15 yıl senin sigara dumanını soludum gel gör ki şimdi bıraktın diye 2 dk tahammül edemiyorsun benimkine .
ama hiç unutmuyorum,
üniversitede hastalandığımda istanbuldan edirneye bir buçuk saatte ışık hızı ile gelişini,
o çok sevdiğimiz şarkıları birlikte dinleyişimizi,
bir de dedem öldüğünde birbirimize sarılıp ağlamıştık ya, o günü de unutmuyorum hiç.
kısacası seni seviyorum koca adam..yanımda ol yeter
baba! ah baba.. neden arkadaşlarım kadar boyum uzun değil benim? evet sana soruyorum çünkü bunun sorumlusu sensin. yav ne vardı daha uzun bi adam olsaydın. senin yüzünden benim de boyum normal bi fıçı kadar. ayrıca bana git basket oyna deme. o ne öyle kumda oyna der gibi. yıllardır dilinde.. kaç sene oynadık, arkadaşlarım fasülye sırığı misali süzüle süzüle uzadılar gözümün önünde. annem ise onlarla takılma diyor. normal boylu arkadaşlarımla takılırsam o zaman komplekse girmezmişim, basketçi arkadaşlarımın boyları çok uzunmuş. ya babane ama banane bundan. onların yanlarında çocukları gibiyim baba! kimse bana bakmıyor. aralarında kayboluyorum. bazen diyorum annem haklı galiba. ama ben onlarla büyüdüm baba, dostlarım onlar benim..
tamam baba itiraf ediyorum bunların hepsini tam da şuan uydurdum. senin dediğin gibi baskete falan gitmedim öyle. saysam 10 kez gitmemişimdir. ama nedense her konuda suçu sana atmak hoşuma gidiyor. neden bilmiyorum ama seni sevdiğim için heralde. ya da konuşacak bir konu bulmaya çalışıyorum seninle. zira akşam eve geliyorsun, yemek yeyip gidip zıbarıyorsun. tamam çalışıyorsun, yoruluyorsun biliyorum ama en azından bari akşamları yatmadan önce bi odama uğra, bi bağır bi çağır, iki kavga edelim yahu.. böyle senin sesin çıkmayınca hayat saman gibi olmaya başladı. sesin bir gürlesin, bir yankı yapsın artık şu evde. "benim de babam var" diyebileyim yani.
akşamları geldiğinde, yemek yemenle yatağa gitmen arası seni yakalamaya çalışıyorum. türlü türlü gıcıklıklar bile yapıyorum ama senin kıçının kenarında bile değiliz. sanki televizyonda oynayan maymunu izliyormuş gibi ara sıra bakıp bakıp sonra yemeğine devam ediyorsun. sen nasıl bir insan haline geldin anlamıyorum. en sonunda ensene bi tane gömçürcem o zaman belki kendine gelirsin. yav bana bi kız, bi laf de be baba! az sinirlen! hadi konuşmuyorsun karşına alıp tavırlardasın hala yaptığım şey için. ama en azından diyorum bak, en azından bi bağır yahu, muhattab ol benle. hatamı kabul ettim, sen hala böyle bana çektiriyorsun.
özledim seni baba bak valla ya.. yanımda ama uzak olma, yanımda ve yakın ol artık eskisi gibi.
babam benim,
*merinos koyunun, biriciğin yazıyor bu yazıyı sana.
*sen aşık olduğum ilk ve tek adamsın.aşkların en güzelini senin gibi bir adamla yaşamak isterdim.
*Hatırlar mısın, küçükken işten yorgun argın gelirdin ve sana kapıyı hep ben açardım.sonra kucaklardın beni, ben sana heyecanla o gün neler yaptım anlatırken, sen beni sanki dünya meselesi dinler gibi ciddi ciddi dinlerdin.arada bir yorum yapardın.
*bana şu zamana kadar ettiğin en büyük hakaret soytarıydı.onu da en son ne zaman söyledin hatırlamıyorum.
*acile yatırmıştınız beni.çok hastaydım.doktor benimle ilgilenmeyince kavga etmiştin.sonra yanıma gelip bana sarılmıştın.ama sonra arkanı dönüp gitmiştin.belli etmemiştin ama ağlıyordun o zaman.
*ayağıma gelen bütün fırsatlarda beni hep teşvik ettin.sonunda da yüzünü kara çıkarmadım zaten.gurur duyarak başarılarımdan bahsettin.
*Bana hep başın dik yürü derdin.utanılacak bir şey yapma, yaparsan da utanmasını bil, derdin.
*seni çok kıskanırdım küçükken, hoş, şimdi de kıskanıyorum.hep seninle uyumak isterdim, sen gelmeyince ben gelir, annemle aranızda uyurdum.
*annem evde yokken yemekleri sen yapardın.daha doğrusu yapamazdın.en iyi yapabildiğin sucuklu yumurtaydı.onu da hep yakardın.
*annem saçlarımı kestirmek isteyip kuaföre götürmüştü beni.ben de kuaförden kaçıp senin iş yerine kadar koşarak gelmiştim.
*çok uğraşırdın benimle.bir defasında şaka diye bahçedeki havuzun içine atmıştın beni.sonra kendini affettirmek için sen de havuza atlamıştın kıyafetlerinle.
*seni çok seviyorum büyük adam!hep bizimle ol.babalar günün kutlu olsun.
