Uyandığımda buz dolu bir küvetin içindeydim. Yanıma bırakılan notta 112'yi ara yazıyordu. Hemen 112'yi aradım, aynanın karşısına geçip vücuduma bakmamı istediler. "Tanrım tipimden asalet akıyor" dedim. Öyle değil salak, kesik dikiş var mı ona bak dedi.
Bir kez daha baktığımıda gördüm ki sol böbreğimi kesip almışlar. Olsundu. Tek böbrekle de yaşayabilirdim.
yastığın altında civcivli saat gibi çalan telefon. sol gözümü açtım. sol elimle yorganı kaldırıp (bu arada yaz kış yorganla yatarım bursa havasında ) hınınısķim diyip yarım tur kalkarak yatağa oturdum. ayaklarım 300 spartalıdaki kuyuya sarkıyor gibi hissettim. gittim. minik duşumu aldım. beton gibi çıktım.
iş görüşmesi var. Alarm çaldı kapadım, hatırlıyorum. Allah cezamı versin diyorum. Üstüme giyecek bişy bulamadım, şampuan bitmiş alamadım vahey hey hey. Anlatamıyorum yaşamak lazım. o adresi de bulamam şimdi o görüşme de yatar zaten geç kaldım geçmiş olsun.