Hemen her sabah kapıyı tırmalayan kedi uyandırdığı için bu sanata 5 gibi uyandım. Kumunu eledim suyunu değiştirdim mamasını verdim sonra gelip yattım. Yarim saat falan sakindi mama yerken dünyayı unutuyor hayvan. Sonra madem uyandın beni de içeri al diye yine kapıyı yıktı. Ben de içeri aldım ve ona görsel iletişime giriş notlarını okudum. Sıkılınca tırmalamaya başladı ben de mecburen ders çalışmam gerektiği için yine dışarı çıkardım ama sesi geliyor bir şeyleri yıkıyor içerde. Umrumda değil ev onun zaten.
Instagram'dan takip ettiğim bir dövmeciyi rüyamda gördüm. birlikte sahilde koştuk. uyandığımda aklımda neredesin Firuze filminde çalan "beni affet" şarkısı vardı, Özcan Deniz sesiyle. bir kaç dakika şarkıyı söyledim. telefonum kapanmış onu açıp güvensizliği canımı sıkan, kendimi açıklamaktan helak olduğum bir kişinin mesaj atıp atmadığına baktım.
atmamış.
ben de eski mesajları okuyup yine canımı sıktım.
o mesajları okurken dükkan kedisinin bulaşık sepetine doğurduğunun haberini aldım.
tüm bunlar 7 dakika içinde oldu.
beynim beni yormak için elinden geleni yapıyor, kendisini öpüyorum.
edit: eksilenmek sorun değil ama özellikle bu entryde dikkatimi çekti ya.
uyanmamamı mı istiyorsunuz ulan değişikler?
pasif olarak öl mü diyorsunuz yani? vallahi şaşırdım. bari açık açık söyleseydiniz, intihar falan edersem mektubumu size yazardım.
Kâbus görürken birden uyandım, zaten berbat bir başlangıçtı. Bir de alarmı duymayıp geç kalkınca kursa da geç kalmış olmanın etkisiyle berbat ruh hali seviyem epeyce yükseldi...
