allah'ım ne olur kesilmesin, devam etsin. açıklama yapayım yanlış anlaşılmasın. 2000 yılında uefa finalinde arsenal'i yendiğimizde davor suker'in penaltı kaçırınca levent özçelik'in mutluluktan sarf ettiği cümle. benim mutluluğum futbol ile ilgili değil şu an. kendi hayatımla ilgili. bu söz aklıma geldi ve söylemek istedim.
Bir çadırın içinde hayalimde, hayallerimle başbaşa doymak bilmeyen nefsimin dizginlerini gevşetmiş, pişmanlık cirit atarken etrafımda; yüzümde bir tebessümle, acı çeken tüm hücrelerim bir çare bekleyen vicdanımın önünde eğilirken ve bitmek bilmeyen bir şarkının sonunda yeniden doğmuş umutlarımla uykuya dalmaya çalışıyorum.
