Bir cümleye sığdıramam. Dileyen okuyabilir;
Evimiz olmasına rağmen ailevi mevzulardan dolayı 2 senedir kirada oturmamız ve 8 kere ev değiştirmemizden, sorunlu bir evlilik geçirmiş ablamdan, babasız büyüyen yeğenimden, ev halkına, çevreye sürekli zarar veren müptezel bir abiden, bu olaylardan dolayı sinir hastası olmuş annem ve babamdan dolayı ciddiden de hayattan soğudum.
bir uçurumun üzerindeki salıncakta yeterince yükseğe sallanırsa uçabileceğine inanan 9 yaşındaki bir çocuğun cenazesinde gibiyim, çocuk da benim tabut da benim.
Boyle cogunlukla istemiyorum ama yan cebime koycular gibi, bir tutam atin olumu arpadan olsuncular gibi, azicik da azimli sican duvari delerciler gibi.
Ben de cok vakif degilim yani. Degisiyor. Tutamiyoruz.
