kendimi bildim bileli siyah beyaz formaya aşık bir insan olarak bugün için rahat rahat rahat söylediğim cümle.
1988 yılında neuchatel xamax galatasaray maçından sonra galatasaraylı dostlarımla ankara tunalı caddesini galatasaray bayrağı ile kesip eğlenmişliğim, 2000 de yine galatasaray uefa kupasını aldığında kırşehirde şantiye kamyonetine çarşıdan adam doldurup gezmişliğim de vardır. son olarak aynı heyecanı drogba'nın real madrid e topukla attığı golde yaşadım.Boliç'in Manchester United attığı golde sesim kısılmıştı.
bana göre Sonuçta bu takımlar türklük üst kümesinde buluşuyor ve ülkemizin ne olduğu belli ligine döndüğümüzde herkes kendi kapısına dağılabilir.işte o zaman gözlerimi kapar kendimi kapalıda hisseder rakip kimse küfür korosuna dahil olurum.
Ama bugün ayrı be arkadaş !
