feridün düzağaç'ın ennnnnn süper şarkısı. hayat bilgisi'nin kapanışında çalardı. kalkıp dans ederdik. sözleri de çok anlamlıdır gerçekten:
ben bir zaman kaybıyım, beni boş ver hocam
düşlerimden geçenleri kitaplarda bulamıycam
hangi deniz, nereye dökülüyor bana ne
ben içimde boğulurken.
hala aşkın olduğu yer varsa söyle
dokunulmazsam ölücem
kendimi kendimden çıkarsam sıfır kalmaz
bu matematik bizi kandırıyor hocam
elde var sorular, göz yaşları, boş umutlar
hesaplar tutmaz, tutmaz hocam!
şu hayat bilgisi, ne ağır dersmiş hocam
düşündüm karar verdim ben adam olamıycam
madem her şey basit bir formül, mutluluğu
söylesin bakalım neymiş, kimya.
benim kimyam feci halde bozuldu
anlamsız geliyor bana dünya
nakarat
not : fd'nin telaffuz ettiği şekilde yazdım sözleri. türkçe'yi katlettiğim için özür dilerim ama böyle daha güzel.
evet efendim, az sonra bu baslik altinda oyle bir vak'a inceleyecegiz ki hepimiz yer yer kufredicek,yer yer hayiflanicak ama en cok ta o gecmis yillara neden bir gidim ozlem duyulmadiginin cevabini bulmanin ic huzurunu yasayacagiz.
evet. simdi oyle ya da boyle hepimiz hayatimizin onemli bir bolumunu egitim sektorune * vakfetmis bulunuyoruz.. icinde bulundugumuz sistem, organizmaları * kategorize etmeye pek merakli oldugundan bir cogumuz bu sureci ogrenci sifatıyla gecirdik, geciriyoruz. eger olaya bir ogrencinin gozunden bakip, ogrenci psikolojisiyle yaklasirsak bu surece, ogrencilerin cok kucuk seylerden mutlu olabildiklerini gozlemliyoruz. mesela; sozluye kalkilip etrafa garip ve umarsiz bakislar atarken size yardim eli uzatan insanlardan birisinin de platonik askiniz oldugunu gormek muazzam bir deneyimdir. ayni hazzi kantinde yanlislikla 5 milyonun ustu yerine 10 milyon ustu alan ogrencide de gorebiliyoruz.
yine de kabul edilmelidir ki ogrencinin hayatindaki en guzel olay, en guzel ders bos derstir. bos ders ögrencinin hayatinda siradan bir 45 dakikadan cok daha önemlidir. bu 45 dakika icinde ne bileyim bi potalara gidersin basketbol oynarsiniz, olmadi gidersiniz cadira masa tenisi oynarsiniz, hic olmadı koruluga gider muhabbet eder *, bir sekilde gunun en verimli dakikalarını o bos ders suresi icinde gecirirsiniz.
sonucta bir insan hayatinda en buyuk ozlemini, beklentisini, bos derse duyar. bos dersi bu kadar ozel yapan bir diger unsur da surprizli olmasidir. kankayla kavga etmissin, teneffusler artik yalniz ve keyifsiz gecmektedir. ders zili calar birazdan ders baslayacaktir. sanki her zaman yaptigin bir seymis gibi, bir aliskanlikmis gibi defterini kitabini cikartir koyarsin siraya ve beklersin hocanin gelmesini. geri kalan 29 kisi kendi alemindedir, goz ucuyla kankayi kesersin, gulup eglenmeye devam ediyordur, hayatindan gayet memnundur. icin daha da bi sikilir artik tek umidin dersin bos olmasi ve biraz yalniz kalabilmektir. dersin ilk 3 dakikasi gecmistir ve dersin bos oldugunun resmiyet kazanmasina 7 dakika kalmistir. gidersin arkadaslarin yanina ve bir umut sorarsin 'ders bos mu' diye, kil mi kil arkadasindan gelen cevap bellidir: ''abi moralini bozmak gibi olmasin da, x hocayi gormusler.''...
aman tanrimm... hayatimda duymaktan nefret ettigim uc cümle daha var. * ama onlari baska baslikta inceleyecegiz. bu aralarindaki en igrenc cümle olmakla kalmayip sahsi degerlendirmeme göre turkcedeki en igrenc cümleler listesinde de zirveye oynar. hayir merak ettigim seylerden birisi de insanlar kendi aralarinda 'sen x hocayi gordun mu', 'olum y hoca okulda mi lan', 'aaa z hocayi gordum, t hocayla konusuyolardi' gibi muhabbetler edip etmedikleri.*
sonuc olarak, ne x hoca gelmemezlik yapar, ne siz o bos derste platonik askiniza acilma firsati bulabilirsiniz, ne yildirim demiroren istifa eder * ne de hayat bayram olur. hayaller bir sonraki potansiyel bors derse kayar...
