günlerce uyuyamamak, kafayı yastığa koyar koymaz -hatta buna yalnız kalınan ilk an da diyebiliriz- bir sürü düşüncenin, üzüntülü durumun kafaya takılması, ardından gelen ağlama krizleri, hayattan soğumak, yaşamaya değer bir şey kalmadığını düşünmek vs.
psikolojinin neye dogru bozuldugu cok onemlidir.
depresyon ise farkli, stres bozuklugu ise farkli, kaygi bozuklugu ise farkli belirtiler gostereceksinizdir.
ama ben en iyi belirtinin az cok kendini bilen bir kiside - ben de yolunda gitmeyen bir sey var- hissiyatinin oldugunu dusunuyorum.
fakat bunun icin ic goru gereklidir. eger sizofreni ye da antisosyal kisilik bozuklugunda iseniz boyle bir ic gorunuz olamayacaktir.
Bosvermişlik, herseyi ve herkesi kücümsemek, sasırmamak, reddetmemek-kabul etmemek, plan yapmamak, hiç bir işe ve hiç kimseye sarılmamak, ekran kararmadıkça uyarıya rağmen bilgisayarı şarj etmemek, alarm kurmamak, gömleğin ceketin altında kalan kısmını ütülememek, sallama cayın poşetini bardaktan çıkarmamak, askıda kuruyan çamaşırları rafa kaldırmamak, kalorifer üzerinde kuruyan mandalina kabuklarının üzerinde sigara söndürmek, sinyal yok yazan uydu alıcını günlerce resetlememek.
Bozulan psikolojinin farkında olacak kadar ayık olmak..
Güler yüzle dakikalarca dinleyen psikoloğa iyi günler demeden cıkıp gitmek.
