psikolojik rahatsızlığından haberdar olduğu halde bunu sosyal hayatına olabildiğince az yansıtmaya meyilli, dirençli bünyelerde bedeni ele geçiren belirtilerdir. el titremesi, saç dökülmesi, göz seyirmesi, denge problemleri, duyularda eksiklik ve sürekli yorgunluk hali bunlardan yalnızca bir kaçıdır.
bozulan psikolojinin sizde meydana getirdiği değişikliklerdir.
- sürekli bir uyku ve mızmızlık hali.
- giydiğiniz hiç bir şeyi kendinize yakıştıramama durumu.
- ani ve aşırı tepkiler: küçük bir şey için çok üzülme ağlama, çabuk sinirlenme...
- kurgular: her olaya kötümser ve melankolik ruh haliyle yaklaşımın getirisi olarak olmayacak şeylerin altında hayal ürünü bahaneler arama.
- bakımsızlık ya da tam aksi aşırı kendine özen, sıklaşan kuaför ziyaretleri.
- son ve en tehlikelisi: kendiniz için yaşamı çekilir kılma çabaları olarak gördüğünüz bu yeni huylarınızın başkalarına hayatı zehir etmesi.
sabahları ağlayarak uyanmak, karanlık ve yalnızlık anında bayılacak ve nefes alamayacak kadar korkmak, sürekli uyuklarken aniden dünyanın en enerjik insanı oluvermek. her şeyi ama her şeyi, ağzından çıkarken bile unutmak. yemek yiyememek.
diye şiirler yazmak bendeki baya belirgin belirtileri oldu. ama ilk belirtiler bu sıralamanın neresinde sorusuna çok kolay cevap verebileceğimi sanmıyorum.
duş almaktan kaçınmak, sigara & alkol tüketiminin artması, uyumak için gecenin ilerleyen saatlerini beklemek, uyandığınızda bilincinizin açılmasındaki gereken zamanın uzaması, eskiden daha mutlu olduğunuzu sık aralıklarla düşünmek, slow tür müzikler dinlerken aşık değilseniz bile aşık moda girmek ve daha çoğaltılabilir belirtilerdir.
elbise dolabınız tıka basa dolu olsa dahi sebebi her ne olursa olsun, bakkala gitmek için dahi ne giyeceğine karar verememek. bu yüzden derin sıkıntılara doğru yol alan dönemlerin anlaşılması imkansız olan ilk evrelerinde balkona bile grantuvalet çıkılır.
- müzik çalarla gezmek ( içinde en slow şarkılarla)
-sürekli geçmişte yaşamak, şu oldu, bu olmuştu diye de. ve haliyle anı kaçırmak
- en anlamsız olaylarda sinirlenip, gerekirse ağlamaya başlamak.
