bir umuttur.
ilk denemede dolaba bakarsın boştur, kapatırsın. bir süre sonra miden kazınır ve "acaba birşey vardı da ben mi göremedim, dur bir daha bakayım" der tekrar açar bakarsın. sevmediğin bir iki şeyi görürsün ama miden el vermez, kapatırsın dolabın kapağını. fakat açlık yakanı bırakmaz, bir anda kendini tekrar dolabın önünde bulursun "tamam lan şunları birleştirip yiyeyim işte" der ve dolabı açar fakat aynı hızla kaparsın. açarsın kaparsın. açar kapar. aç kap. a.k.
yiyecek birşey bulunmamasına rağmen boş boş buzdolabına bakma eylemidir. insanı uzun ve gerçekleşmesi imkansız hayallere sürükler o boş bozdolabının içi. bakar, bakar ve yine bakarsınız. halbuki hiçbir şey olmadığını biliyorsunuzdur içinde. bir iki dakika sonra eee boşmuş denip kapak kapanır ve can sıkıntısı yeniden başlar.
canı sıkılan kişi eylemi. insan canı sıkıldığında bir şeyler yiyip içmek ister, eğer can sıkıntısı başka şeylerle geçiştirilemezse buzdolabına sarılır. buzdolabı son seçenek olduğundan can sıkıntısı devam ettikçe oradan bir şeyler çıkarmaya çalışılınır. çıkmayınca da ikide bir buzdolabına mal mal bakılıp kapatıllr.
içinde herhangi yiyecek abur-cubur, meyve v.b yiyecek olmadığını bile bile belirli aralıklarla ( genelde 20 dk da bir) mutfağa gidip buzdolabının kapağını açıp 3-5 saniye bakıp geri kapatma eylemidir.
