içinden ne gelirse o olan konulardır.
blogu günlük gibi düşünmek gerek zaten çok kişi okumaz başlarda.
bir gün şiir yazasın gelir başka bir gün siyasi tespitler yapacağın tutar. bir gün okulda denk geldiğin vs komik bir olayı anlatırsın. içinden gelmeyen şeyi yazman tez yazmak gibi sıkıcı bir sürece dönüştürür olayı o yüzden kısa sürede bırakırsın yazma hobini.
herkes çok okur bu blogu yeminle söylüyorum ve herkes okuduktan sonra şunu der : "ay doğruu eveeeettt, gerçekten." ama sokağa çıksın aynıları gene yapar, çünkü insanları artık engelleyemiyoruz. bu momentumun önünü bir türlü alamıyoruz. okurken, yazarken ve düşünürken her şey her insan için çok güzel. ama iş bunu uygulamaya gelince aynı performansı göremiyoruz. işte bu konu bir blog için iyi olur.
edit not : özeleştiri yapayım, bende bazen kendimi kaptırıyorum bu gerçek dışılığa. ama çevre ister istemez çekiyor insanı kendine.
