benim o. sevmesem de elime aldığım kitabı bitirmeye çalışırım. bunun 3 tane açıklaması var.
1.her kitabı okuduğun yaşla oranla kitaptan aldığın ve anlam ayrıdır. bir zamanlar sefilleri elime alıp "çok övülen kitap bu muymuş" diye dudak bükerek bıraktığımı hatırlıyorum. iki sene sonra elime aldım ve kaldığım yerden(100 küsür) hiç duraklamadan okumaya başladım. kitap o gece bitti. en sendiğim kitaplardandır.
2.arkadaş ortamında daha önce elime alıp yarısında bıraktığım bir kitaptan bahsediliyordu ben de gayri ihtiyari okuduğumdan bahsettim. muhabbet uzadı sonra öyle bir an geldi ki resmen okudum diye yalan söylemiş durumuna düşmüştüm. nasıl toparlayamadım niye yarısında bıraktım diyemedim bilmiyorum ama yer yarılsa da içine girsem demiştim.
3.bir fikrim olsun isteği. yani sevmesem de niye sevmedin dediklerinde "şu yüzden sevmedim diyebileyim". yarım bilgimle konuşup durmayayım. (böylesi en sevmediğim insan tipidir.)
3,5*: kitap ucuz şey mi? iyi okuyan bir insansan ve korsandan kaçınıyorsan aylık kitaba verilen parayla bir aile doyar. yemek buldun ye kitap buldun oku..mantık bu.
prensip işidir. ayrıca yapılan araştırmalara göre yarım bırakılan kitaplar insan beyni tarafından istemsizce tamamlanmaya çalışılır ve bu da beyni boşa yorarak geri zekalılığa yol açar.
