bir işe başlarken bismillâhirrahmânirrâhîm demek, rahman ve rahîm olan allâh'ın adı ile başlamaktır.
peki cenâb-ı allâh'ın 99 isminden niye rahmân ve rahîm de, ğaffâr değil, cabbâr değil, hâlik değil ?
rahman ism-i şerifi (bkz: #4683369) entry'sinde detaylı şekilde belirtildiği gibi; merhamet kelimesi ile aynı kökten gelir; cenâb-ı allâh'ın dünyâda din ayırt etmeksizin herkese merhamet ettiğini, havasını, suyunu, yiyeceğini sağladığını anlatır.
rahîm ismi şerifi ise (bkz: #4683366) entrysinde daha da detaylı belirtildiği gibi; cenâb-ı allâh'ın âhirette sadece mü'min ve müslîmlere merhamet göstereceğini anlatır.
besmele-i şerîf'te bu iki ismin kullanılmasında da bir hikmet vardır elbet. öncelikle, başlanan işte kullanılacak malzemenin, harcanacak enerjinin, içilecek suyun, yenecek yemeğin, solunacak havanın cenâb-ı allâh'ın rahmân sıfatı ile karşılandığı ve rahîm sıfatından da faydalanabilmek için iş sırasında allâh'ın rızasından çıkmamak gerektiği konularında kişinin kendi kendisini ihtâr etmesi örnek verilebilir.
bir hocaefendi allâh rızâsını gözeten kullara şöyle bir formül önermiş : "başlarken gönül rahatlığı ile besmele çekebiliyorsan, bismillâhirrahmânirrahîm diyebiliyorsan o işi yap, diyemiyorsan yapma."
rahmân ve rahîm kelimeleri merhamet kelimesi ile aynı kökten geldiğinden kurban vb. kesiminden önce besmele çekilirken bu isimler zikredilmez. bismillâh (allâh'ın ismiyle) ya da bismikallâhümme (allâh'ım, senin isminle) denir.
ğafûr ism-i şerîfi de allâh-u teâlâ'nın af dileyen kullarını ziyâdesi ile bağışlayan, affeden, hatalarını görmezden gelen yönünü tarif eder bize.
besmele-i şerif'te rahmân yerine gafûr ism-i şerîfi olsaydı; bismillâhilgafûrirrahîm olsa idi meselâ; işlerine affedici rabb'inin ismi ile başlasaydı insanlar, "affedici rabbimin ismiyle başlıyorum, nasıl olsa affeder, ehehe" düşüncesi ile o işi düzgün yapmazlardı muhtemelen.
gönül ister ki ağız alışkanlığı ile değil, bilinçli, içten söylensin.
Eûzü Billahi Mine'ş-şeytani'r-racim ile beraber okunması daha makbuldür ve anlamı ise ' Kovulmuş şeytanın şerrinden Allah celle celaluhuya sığınırım' demektir. Bunu okuyan Kelime-i şahadeti ve kelime-i tevhidi okumuş gibi iman etmiş sayılır.
rahman ve rahim olan hz.Allah ın ismiyle manasına gelir rahman sifati dünyadaki tüm insanlara rahim sifati ise ahirette sadece iman edenlere ithaf olunmustur. Atayizlere duyrulur.
ablamdan görmüştüm.sınavlara başlarken şu türkçe bölümüne yazardı.bende yazdım fakat sınavlarımın kötü geçtiğini gördüm.yine de yazmıştım her defasında daha sonra yazmamaya başladım daha iyi gelmişti sanırım.
günlük konuşmalarımızda çok kullandığımız dini ifadelerden biridir. Buna kısaca "Besmele" denir.
Besmele, "Esirgeyen ve bağışlayan Allah'ın adı ile (başlamak)" anlamına gelir. Besmelenin kısaltılmış şekli "Bismillah" tır.
baş tacı olan euzübillahimineşeytanirraciym in devamı olan her işin başında gönülden ve dilden yönelinmesi gereken uhrevi söz.
her işin başında olduğumuz gibi yine sığınmak rahman a, yine kaçmak tüm rahmanın üzerinde tutulan her şeyden. ve yine kovulmuş şeytanın yanımıza uğramasından korkan kimselerden olmamak hiçbir işimizde. merhamet eden, bağışlayan, gözetleyen, yediren, içiren, yaradan bize tüm hazineler değerinde olan kusursuz gözler, eller, ayaklar gönüller veren.
ve içimize iki tohum eken; iyi ve kötü, bu tohumla ilgilenmek, büyütmek, yeşertmek, yetişmek işini yine bize veren... her çağda ve her zaman ötesinde kainatın sonsuzluğunda kaybememek benliği, sana hediye edilen beden ve ruhunu yine o na teslim etmek, yine o na yöneltmek, yine onla hem dem olmak ve doğdumuz yaşadığımız öleceğimiz ana kadar o nun rızasını kazanmak, o nun tavsiyelerine uymak, o nun sevdiği kullardan olmak için yine o na sığınmaktır...
yeryüzünün ve gökyüzünün arasında yaratılmış olan her şeyin bildiğimiz ve bilmediğimiz tüm haberleri o nunla temsil o nunla örtüştürmek...
hayr a niyet etmek, hayr la uğraşmak, yaptığımız ve yapacağımız hatalardan yine o ndan rahmet ummaktır...
sünnetullah ın gereklerine uymak için yine o na ram olmaktır...
her işe başlarken şimdi de bismillahirrahmanirrahim.
besmelenin sembolize ettiği anlam aslında hayatın tümünü içine alan bir hayat felsefesidir.
müminin varlığa bakış açısının koordinatlarını veren bir âlem görüşüdür.
Buna göre, işine Allahın adını anarak başlayan birinin bu davranışı şu anlama gelir:
Hamd ve şükür: Yaptığı işi Allah sayesinde yaptığını hatırlamış, Onun adını anarak ikram sahibine teşekkür etmiştir.
