Ülkemizde kendine fazla yer bulması gereken güzel bir araç. Bugün hem spor hem de ulaşım için salcano ng650 26 hd dağ bisikleti modelini aldım. Bisiklet alacak arkadaşlara tavsiyemdir. Ng versiyonları gayet iyi. Hidrolik fren ve tek önde süspansiyon olması daha iyidir. Gövdenin alüminyum olması hafiflik açısından önemlidir. Biraz spor ve biraz trafiği düşünerek bisiklet daha mantıklı bir ulaşım aracıdır.
tdf nin sonlandığı şu günlerde ülkemizde gereken önem verilse de bizde bu meretin hakkını verebilsek dediğim hem spor olarak hem de ulaşım aracı olarak bir insana hem fiziksel hem de psikolojik katkılar sağlayacak araçtır.
bursa'da 2. el pazarında 100tl den başlayan bisikletler bulunmaktadır. 130tl lik 21 vitesli, frenleri sağlam, kafasına göre çalışan zincirlere sahip bisiklet aldım ordan. götürüyor mu götürüyor.
ayrıca bisiklet arkadaşlarınız varsa çok daha güzel vakit geçirirsiniz. üzerinde sigara içmeyi ihmal etmeyin, çok güzeldir.
şüphesiz ki allah rampaları ibret olsun diye yaratmıştır. her kim ki bisiklet ile rampayı yürümeden çıkarsa şüphesiz ferah bir inişe kavuşacaktır. rampaları yürüyerek çıkanlar büyük küfür içindedir.
kullanmayi bilmemek garip degil de ilgi duymamak cok garip bence yahu. arabaya benim de hic ilgim olmadi ama bisiklete taptim ulan taptim. babam 3 gun boyunca ogretemedi, girmedigim copluk, carpmadigim dogalgaz kutusu kalmadi da vazgecmedim kendinden. amcam 5 dkda ogretince cocuk aklimla ozgurlugu hissettim. yuzume vuran ruzgarin verdigi cesareti hissettim. 8 yil hic kullanmadim, gecen sene tura ciktim cocukken ne hissettiysem onu hissettim.
çok severim, çocukluğumdan beri vazgeçmediğim tutkum. çok rahatlatır beni. arabadan iyidir yeri gelince, doğaya olan zararından ziyade, üzerindeyken hem çevreyi görürsünüz, rüzgarı hissedersiniz, komik belki ama kafamda planlar yaparım sürerken virajı şöyle alayım, şu engebeden geçeyim gibi. yol müsaitse kaldırır kafamı gökyüzünü izlerim kullanırken bisikletimi.
yer: izmir vakit: yaz
yazın izmir'in sıcağını bilirsiniz. bu sıcak akşamüstüne doğru biraz hafifler. işte tam bu vakit evin girişine bağlı bisiklet ortaya çıkar ve her gün başka bir yer olmak üzere kulaklıkla müzik dinlenerek tüm izmir dolaşılır. hayatımdaki en büyük hazlardan biridir. allah bisikleti icad edenden razı olsun.
Muhtemelen her çocuğun bir hikayesinde başrol oynamış araç.
Benim yoktu bisiklet hevesim. Pek sevmezdim.
Ama kardeşim. Bayılırdı bisiklete. Mahallede bisikleti olan çocuklarla gezerdi hep. Çok istedi, babam uzun süre alamadı. Alabilecek durumu oldu gitti hevesle oğluna bisiklet aldı. Ama aldığı bisiklet kardeşime çok dayanmadı, biraz ucuz biraz da kardeşimin yaramaz olmasından kaynaklıydı. ikinci bisiklet alındı kardeşime. ama o da çok dayanmadı ve ceza verdiler. Artık bisiklet yoktu. Kardeşim yine bisikleti olan çocukların peşinde dolanıyordu "bi tur versene lan" diye. Bir gün canına tak etmiş olacak ki eve gelip anneme "onların bisikleti var onların canı can da benimki patlıcan mı?" diye sorunca dayanamadı annem bir bisiklet daha aldırdı babama. Bu sefer bisikleti kırmadı ama bisikletten düşüp kafasını kırdı. Kan dikiş film derken bizimki akıllanmadı binmeye devam etti. Bisiklete küsmesi saçma olurdu zaten.
Şimdi büyüdü, bisikleti değil motoru var. Tek istediğim ondan da düşüp bir yerlerine zarar vermemesi.
Bugün de doğum günü.
iyi ki doğmuşsun koca bebek.
franck ribery'ye benzeyen çocukluk arkadaşım vardı, fırlamaydı biraz. kinder surprise'den çıkan looney tunes karakterlerinden bile bir ribery çıkaracak kadar galatasaray aşığıyım, kanımızın deli gibi aktığı çağlar. anti parantez o fenerbahçeli.
bisikletle ekmek almaya giderken kendisine araba çarpmış. ben de bunun haberini yayan halde bakkal mürsel'den ekmek almış dönerken öğreniyorum. e sonrası yoğun bakım. okmeydanı hastanesini, protezin ne anlama geldiğini öğretmişti küçümencik bizlere. o gün bu gündür tepesinden inmem, ekmek almaya da bisikletle giderim. hatta kendisine tıraş olmaya da bisikletle giderim, berber çünkü. kuaför değil berber.
