başlığı sabitleyebilmek adına sözlüğe reklam olarak mı versek acaba diye düşünülür bazen. o zaman forum tarzı olay olmaz. para geliyorsa hiç sorun değil.
hangi stk bu kadar içtendi bilemedim, göremedim. ya bir rant ya da bir istismar vrdı bildiklerimde. şimdiyse, orda bir ev vardı uzakta, gitmedik, kalmadık, bilmedik. ama bildiğimiz an itibariyle o ev bizim evimiz oldu.
(bkz: haydi sözlük yardıma)
kimse senden milyarlar göndermeni beklemiyor, kimse senden yeme, içme, elinde avucunda ne varsa göndermeni de beklemiyor! seni zora sokmadan, keşke göndermeseydim dedirttirip hayrını bıraktırmadan, ne kadar gönderebiliyorsan gönder! 5 olur 10 olur 100 olur 1000 olur. senin gücün ne kadarına yetiyorsa o kadarı olur.
allah yar ve yardımcıları olsun!
başımız sağolsun!
vatan sağolsun!
not: işbu entry başlığı yukarda tutmak amacıyla girilmiştir. maksadımız olabildiğince çok insana ulaşmaktır!
'ne yapabilirim?' diye düşünen insanların görmesini sağlamak, dolayısıyla şehidimizin ailesine olabildiğince çok yardım yapmaktır.
kimse senden milyarlar göndermeni beklemiyor, kimse senden yeme, içme, elinde avucunda ne varsa göndermeni de beklemiyor! seni zora sokmadan, keşke göndermeseydim dedirttirip hayrını bıraktırmadan, ne kadar gönderebiliyorsan gönder! 5 olur 10 olur 100 olur 1000 olur. senin gücün ne kadarına yetiyorsa o kadarı olur.
bir ev değil bir baraka, içinde biri yaşlı ana, biri engelli olmak üzere 2 kardeş yaşıyor. ne elektiriği vardı o barakanın, ne de suyu. babaları da yok çoktan toprak olmuş. sadece bir ağabey vardı evde, çalışıp yaşlı anasına ve kardeşlerine bakan. o da vatan uğruna, millet uğruna canını vermiş. canını lan, boru değil, ömrünü, geleceğini, hayallerini, her şeyini vermiş.
ana evladını vermiş, kardeşler ağabeylerini vermiş, bir daha sarılamamak üzere... milyonları toplayıp versek yine de en büyük eksikliklerine, en büyük acılarına derman olamayız. destek olmaya gücü yetmeyeni anlayabilirim ama köstek olmaya dili varanlardan utanıyorum. dünya onlar gibilerin eline kalırsa vay insanlığın haline. bu aile evlatları şehit olmadan önce bile komşuların yardımları ile geçiniyormuş. bizim komşumuz olsa biz de yardım edecektik. belki bu yardımlar 3-5 gün daha sürecek ama şehidimiz hiçbir zaman geri dönemeyecek. 10 sene sonra bu aile ne durumda olacak hiçbirimiz bilemeyeceğiz. inşallah yapılan yardımlar uzun yıllar destek olabilmemize yeter.
şimdi bu çocuk gencecik ölmeseydi, haberiniz bile olmayacaktı yoksulluğundan ve bu ülkede yaşamak zorunda olan binlerce yoksuldan da haberiniz yok. annesine sorsaydınız, bir anne olarak söylüyorum, bazı geceler aç yatmak, karanlıkta oturmak, evladımı gömmekten iyidir. evlat yitirmek sonsuza dek kör olmaktır çünkü.
