bundan yaklaşık dört yıl önce 8 yaşındaki kuzenim demişti bana bunu. o güne kadar tipimin nasıl olduğunu dert etmeyen, sıradan bir tipim olduğuna inanan ben o günden sonra tipim hakkında düşünmeye başlamıştım. 8 yaşındaki bir çocuğun sözleriyle, evet.
Eğer fiziksel anlamda Şimdiye kadar kimse demedi, dese bile umrumda olmaz.
insan önce karşındakine gönül gözü ile bakabilmeyi bilmeli, ondan sonra dış görünüşümü tartışırız.
Eğer manevi açıdan çirkin olduğumu söyleyen birisi olsaydı, önce oturur şu yaşıma kadar yaptıklarımı bir gözden geçirirdim. Vicdani bir muhakeme yapar, kendimi değerlendirirdim.
Bunu birden fazla kişiye danışır ve kendim hakkımdaki görüşlerini sorar ve kendim için iyi ve doğru olanı yapardım.
Kömür gözlüm şimdi nerelerdesin
Yerini kimseler dolduramıyı
Dünyanın güzelide benim oLsa
Çirkin yerini kimseler dolduramıyı
Beni eller kandıramıyı
Ağladığın belli bütün halinden
Söylendikçe bal akıyor dilinden
Ayrılmak yok zülfündeki telinden
Çirkin yerini kimseler dolduramıyı
Beni eller kandıramıyı.
sensin çirkin a. koduğum siktirme belanı demek yerine olgunlukla karşılanıp teşekkürler o da sizin görüşünüz efenim iyi günler diyip olay yerinden gidilmeyi gerektiren tartışma biçimidir.
