Birine verilmemesi gereken fiziksel zarardır. Yapılan yanlış bu doğru ama şiddetin çözümü bir şiddet olmamalı. Hele ki daha bilinçli ve daha olgun bir yetişkinsen..
Lise yıllarında cafede tartıştığım birisini cafenin ikinci katından aşağıya atmıştım... 20m ileride özel hastane vardı sağlık çalışanları olayı gördükleri gibi sedye ile alıp götürdüler, beni de sakinleşmem için dışarı çıkardılar. işin ilginç yanı en bir şikayet ne bir polis adliye vs davalık bir durum olmadı.
askerde gotten bacak cavusun birine tekme atmistim. Tekme sonucunda kapınin tokmagina vurduğu kafasina dikis atılmıştı. Hak etmişti. hic kimse bir kogusa;
- lan anasini siktigimin kogusu sesi kes laaaan ! diye girmemelidir. Ayıptır.
henüz okula başlamamıştım; kız kardeşimin karnına yumruk attım çok ağladı bi daha da kimseye vurmadım. ilk okulda ittirdiğim oldu bi arkadaşımı ama nedir hoş değildir. 28 yaşıma geldim bu iki vaka dışında hiç şiddet eğilimim olmadı.
ortaokulda yakın arkadaşlarımdan birine tokat atmıştım. Çelimsiz, 20 kilo bir kızdı. Tokat atmamın sebebini hatırlamıyorum ama sonrasında astım krizine girmişti. Şikayetçi olsa hayatımda ilk defa disipline gidecektim.
Derisini yüzüp güneş altında bekletilen sonra yoğurt şurup kurutup tahta fırçası ile fircalayip tekrar yoğurt sürme eyleminin ve sürecinin devamının sağlanmasıdır. Çocukluk işte bazen ne yapacağını bilmiyorsun.
beyin kanaması. allah affetsin 4 yaşında ranzanın üstünde zıplarken arkadaşımı tepe taklak aşağı düşürmüşüm. neyse ki büyüdük. beyni eskisinden daha sağlam. ama benden nefret ediyor jxjdjdkd dünyanın en haklı nefreti biliyorum. kızamadım.
ilk ve son olarak küçükken kendimden yaşça küçük çocuğa tokat atmıştım çünkü çıktığım yerden beni ittirmeye çalışıyordu. Bunun dışında karınca, sinek öldürmüşlüğüm var ve bunun için üzgünüm