aslından tam başlık "birbirinin canını çıkaracak gibi sarılıp fotoğraf çektiren sevgililerdir" ama malum harf sınırlaması.
böyle yapış yapış, kenetlenmiş bir vaziyette, eller-kollar birbirine girmiş gibi fotoğraf çektirip, bi de profil resmi falan yapan sevgililerdir. seyreyleyen de:
-aman sıkı tut kaçmasın.
-görmemişin sevgilisi olmuş...
nevinden düşünceler oluşturur.
(yok gerçekten kıskanmıyorum, valla. hoş değil bence. öyle "bu benim" der gibi.)
he bir de bu halde fotoğraf çektirip de çeşitli sosyal paylaşım sitelerinde profil resmi olarak kendilerini afiş eden sevgililer vardır ki kendilerine modern tıp dahi çare bulamamıştır, yazık.
hayır şimdi bir sevgilin olabilir, çok sevebilirsin, hayatının her alanında olmasını isteyebilirsin vesaire ama bunu afiş etmek çabası niyedir? hadi ortada "o biçim sahiplenmek" ve bunu da dosta-düşmana göstermek türünden bir çabaya girişmek olabilir ama bunu da yapmanın daha güzel yolları vardır. misal, tek başına fotoğraf çekinirsin ve profil fotoğrafı olarak seçersin bu fotoğrafı. yüzün öyle bir gülmüştür ki fotoğrafta, gören kişi "şıp" diye anlar senin hayatında "ne tür" bir mutluluğun yer ettiğini.
ama birinin canını çıkaracak gibi sarılmaya dönerse konu sevmekten ileri gelir. bu denli ileri gitmişliği de bundan olsa gerektir.
çok sık biraraya gelemeyen ancak birbirlerini deliler gibi seven aşıklardır.
Aşkın doğası mantıkdışılıktır, saplantılı bir tutku, hastalıklı bir adanmışlıktır. Aşıklar ne yaparlarsa yapsınlar mazur ve masumdurlar.
Allah aşk denen güzel iletten herkesi korusun. Amin!
