bir şapka bir eldiven bir maymun ve inkılap

    3.
  1. ağır bir entry girmek istemem lakin.
    kemalistlere hitap eden bir satırdır vesselam...
    10 ...
  2. 2.
  3. destan şiirinin sonudur, anlayana inkılabın tanımını yapar.

    destan

    durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak!
    haykırsam, kollarımı makas gibi açarak:

    durun, durun, bir dünya iniyor tepemizden,
    çatırdılar geliyor karanlık kubbemizden,

    çekiyor tebeşirle yekûn hattını âfet;
    alevler içinde ev, üst katında ziyafet!

    durum diye bir lâf var, buyrunuz size durum;
    bu toprak çirkef oldu, bu gökyüzü bodurum!

    bir şey koptu benden, şey, her şeyi tutan bir şey,
    benim adım bay necip, babamınki fazıl bey;

    utanırdı burnunu göstermekten sütninem,
    kızımın gösterdiği, kefen bezine mahrem.

    ey tepetaklak ehram, başı üstünde bina;
    evde cinayet, tramvay arabasında zina!

    bir kitap sarayının bin dolusu iskambil;
    barajlar yıkan şarap, sebil üstüne sebil!

    ve ferman, kumardaki dört kıralın buyruğu;
    başkentler haritası, yerde sarhoş kusmuğu!

    geçenler geçti seni, uçtu pabucun dama,
    çatla sodom-gomore, patla bizans ve roma!

    öttür yem borusunu öttür, öttür, borazan!
    bitpazarında sattık, kalkamaz artık kazan!

    allahın on pulunu bekleye dursun on kul;
    bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul.

    bu taksimi kurt yapmaz kuzulara şah olsa;
    yaşasın, kefenimin kefili karaborsa!

    kubur faresi hayat, meselesiz, gerçeksiz;
    heykel destek üstünde, benim ruhum desteksiz.

    siyaset kavas, ilim köle, sanat ihtilâç;
    serbest, verem ve sıtma; mahpus, gümrükte ilâç.

    bülbüllere emir var: lisan öğren vakvaktan;
    bahset tarih, balığın tırmandığı kavaktan!

    bak, arslan hakikate, ispinoz kafesinde;
    tartılan vatana bak, dalkavuk kefesinde!

    mezarda kan terliyor babamın iskeleti;
    ne yaptık, ne yaptılar mukaddes emaneti?

    ah, küçük hokkabazlık, sefil aynalı dolap;
    bir şapka, bir eldiven, bir maymun ve inkılap.

    (1947) necip fazıl kısakürek
    17 ...
  4. 5.
  5. necip fazıl'ın nasıl bir dönek ve yobaz olduğunu gözler önüne seren gerici mısralardan biridir.
    14 ...
  6. 19.
  7. necip fazıl kısakürek'in, destan şiirinde geçen insanüstü tanımlama/tespittir.

    bazı aklıevveller, buradan hareketle atatürk'e maymun dedikleri kastını çıkarsalar da duyarlı kıçlarıyla; kastedilen "maymun, eldiven ve şapkayla insanlaşmaz" şeklindedir.

    netekim görüyoruz gömlekli, pantolonlu maymunları günümüzde. adam şapkanın, eldivenin mantığını kavrayamamış ki... şu sözde dediği gibi altın semer mevzuu var işte anlayanına.
    8 ...
  8. 23.
  9. Bunu diyen adamın ayağında Converse marka ayakkabı olması muhtemeldir.
    6 ...
  10. 16.
  11. 11.
  12. arabın fesini bıraktık, avrupa tarzı şapka taktık diye ''bizansla roma ahlaksızlıkta imreniyor bize'' diye ortalıklarda provakatörlük yapan bünyenin hezeyanları.
    7 ...
  13. 22.
  14. Necip fazılın belkide en güzel yönü ne dediğini sadece kendisi biliyor bizede ithimaller kalıyor.
    6 ...
  15. 32.
  16. özde değil şekilde ve sözde yapılan yeniliklere yönelik bir eleştiridir . kumar oynadığı için bir insan eleştirilemez . o zaman diğerine de ayyaş demek zorundasın . çünkü ikisinin de özel hayatı . aynı estetikte cevap vermeye çalışmayın. sizin gerçekten şair olanlarınız bile o estetik cevabı veremedi . şiirin tamamına bakmak lazım . bu şiiri beğenmiyorsanız ; ya ideolojisinin kölesi olmuş kör bir fanatiksiniz, ya da gerizekalısınız . çünkü çok daha yeteneksiz şairleri beğeniyorsunuz .
    2 ...
  17. 31.
  18. bir şairin saçmalamasıdır.
    2 ...
© 2025 uludağ sözlük