ııı, bu yaşlarda şey oluyor. carmen kompleksi kend. bu yaşlarda yazacağım bi bok yok hafızotti. daha bi şeyden anlamadığın için herhangi bi talebinde olmuyor. ye, iç, ağla falan.
5-7 yaş arası opsiyonel. esnek tuttum orayı, yani çıkıp biri "yok arkadaş ikinci basamağı ben 6 yaşında gerçekleştirdim" derse göt olurum, o yüzden yaşlar artı eksi oynayabiliyor. var böyle bir şey evet. 7-11 yaş arası, artık gözün ön koltuğa dikildiği dönem. psikolojide buna da mutlaka bir şey deniyodur amk! ön koltuğu talep edersiniz ama aile, siklemez hiç. arkaya geç der, sen de bi kaç ıhh mıhhtan sonra arkaya oturursun. yanlız burdada artık aile bazı ödünler verir. mesela, iki koltuğun arasından armut gibi kafayı çıkarığ hem yolu izleyebilir hem de anne baba muhabbetine salça olabilirsin.
arabayı pederin kullandığını varsaydığımdan mütevellit, bu dönemde ön koltuğa oturma, tabiri caizse, bi sidik yarışına dönüşür. önce valide davranırsa o kapar, önce sen davranırsan sen kurulursun koltuğa. önceki dönemlerden farklı olarak artık, aile iktidarının aşındığını görebiliyoruz. bu yönüyle, ingilizlerin magna cartasına benzetebiliriz bu dönemi. (noluyo amskym yazı nereye koşuyor!)
bu dönemde artık valide de yaşlanmıştır. ön koltukta (arabayı sen kullanmıyorsan) direk sen oturursun. valide de razıdır. şimdi burda "çocukluğunu özlersin, validenin gülünce kırışan göz kenarları içine burkar" dersem yazıyı kolpadan duygusala bağlayarak bitiririm ki bu benim üzerimde şık durmaz.
son olarak, bir kardeşin varlığı durumunda ön koltuğun malikini belirleyelim;
