çocuk istismarıdır. aslında çocuğa belli bir yaşın altında din öğretmek çocuk istismarlığı kapsamana alınmalıdır. çocukları allah çapar, yok cin çarpar gibi şeylerle korkutmak onlarda kalıcı iz bırakıyor. mesela bugün bile yetişkinlerde bir şey söyleyince öyle deme çarpılırsın refleksi var. bunun altında beynine empoze edilen bu fikirler var ve o çocuk bunla yaşamak zorunda bırakılıyor. bence hastalık ve istismar bu ve bu yönde çalışmalar yapılıp çocuklar din istismarından uzak tutulmalıdır.
(bkz: bir çocuğu hapis cezası ile korkutmak)
7 yaşındayken bir eşyayı aşırınca ebeveynlerinizin hapis cezasından söz ederek korkutması ile eşdeğer olsa gerek.
Hiçbir bilinçli ve merhametli insanın yapmayacağıdır.
Minik bedenlerde ve yüreklerde korku ve endişe yaratmak yerine, maneviyatı ve kutsal sayılan değerleri, anlayabileceği dilde sevgiyle anlatmak en doğrusu olsa gerek.
Kaynar kazanlar, odun ateşleri, göğe yükselen alevleri iştahla anlatıp, maneviyatı doğru anlatamayan , sevdiremeyen beyinsizler yüzünden, toplumlar zarar görmeye mahkum edilirler...
