bir cemiyete gırdıgın anlar, bır dugun, bır topluluk, evlı arkadaslarla bulusma vs gıbı durumlarda eksıklık hıssedılır .evlılerın bırbırlerını nasıl yedıklerı gorulunce hale sukredılır.
Bir sevgiliye ihtiyaç duyulan an. Kendini her anlamda boşaltmak istediğinde duyulan histir. Etrafında artık seni dinleyecek sana içini açacak kimsenin olmadığı andır. Yalnızlığa büründüğünde fakat buna katlanamayacağını hissettiğin andır bence.
en caresiz ve en zor durumunda güvenle basini koyacagin bir omuz ihtiyaci hissedersin ya, hani hep güvendigin ve hic gitmeyecek olan ya da öyle inanmak istedigin bir omuz...
(bkz: sevgilisi olanların kıskanıldığı an)
herkes yağmur altında şemsiyesini sevgiliyle paylaşırken senin bi kazmayla paylaştığının farkına vardığın an. **
