baba zula dinlemememe karşın, insanın içerisinde müziğiyle, söylneme tarzı ve sözleriyle garip duygular uyandıran şarkıdır.
"bulutların üstünden bıraktım ben kendimi"girişi bile beğenilmek için yeterlidir. *
baba zula'nın 17. duble oryantal parçasıdır.gerçekten de kendinizi bulutların üstünden bırakmışsınız gibi hissettirir.brenna mac crimmon'ın derinden gelen sesi eşliğinde ayaklarımıza vuran dalgalar ile fazlasıyla etkileyici, gizli bir aşkı anlatan, dinleyip dinleyip bıkmayacağınız türden.
Bulutların üstünden
Bıraktım ben kendimi
Sonunu düşünmeden
Duygular sarınca beni
Gizlice tuttum elini
Yüzüne baktım usulca
Gözlerin fısıldadı ah
Mutluluğu yavaşça
Çiçeklerin kokusu
Dalgaların şarkısı
Rüzgarın fısıltısı
Bir sana bir de bana
Bahçede hanımeli
Gökyüzünde yıldızlar
Yağmurun narin sesi
Şimdi bir anlamı var
Aşk nasıl da kırılgan
Sus dedim ama olmadı
Kalbimden ismin geçti ah
Kimseler duymadı
Çiçeklerin kokusu
Dalgaların şarkısı
Rüzgarın fısıltısı
Bir sana bir de bana
Dinlenildiği zaman ilk defa tadılan bir mey yada duman hissi yaratan, sevgili dizinde uyuyakalma sıcaklığında, "otobüste içim geçmiş" dinginliğinde gerçek bir şarkı.
ya bu şarkıyı çok severdim ben...hala da severim esasında...ancak nasıl bir kabustur, nedir bu, nasıl bir şeydir anlamadım...hayatıma * giren bütün adamlar * neredeyse, bu şarkıya bayıldılar..ve bu adamların hepsi öyle ya da böyle hayatımdan çıktı gitti ..bana da bu şarkı kaldı ...ve sogudum git gide soguyamadım da aslında ama uzaklaşmak istedim bu şarkıdan hep...bir gün bir yerde babazula duysam, görsem, dinlesem ... veya bu şarkıyı bir gün bi yerde duysam, kalbimden bir isim geçse ama kisme duymasa ben hep, bu adamların hepsini anımsıyorum arkadaş ...paradoksal bir durum yani çok gıcık ...korkarım hayatıma yeni girecek olan adam da bana bu şarkıyla gelecek, bu şarkıyı anımsatacak, hissettirecek ve sonra şarkıyı bırakacak, kendi defolup gidecek, ve ben yine bulutların üstünden bıraktıgım kendimin yere düşüşünü izleyeceğim ... **
