"zor günler geçirdiğim şu günlerde beni hayata bağlayan" ile başlayan ve "sanırım facebookunu kapattıracağım" ile biten bir aşk hikayesi.
işte türk tipi ilişki düzeyi.
27 defa ayrılıp barışan var amk.
sim kart bile 3 yanlıştan sonra kendini kilitliyor, siz neyin peşindesiniz!?
yazdıklarını okudukça orhan pamuk a veya yaşasaydı özdemir asaf a aşık olabilirdim. ama ikisiyle de evlenmezdim. ya da kumarbaz dostoyevski yle ya da toplum sözleşmesini emile yazarken dört çocuğunu bakmayıp yetimhaneye bırakan rousseau ile ya da kazanova yla. Onlar Ben okuyup hayal ettiğim için ben tamamladığım için güzeldir. Sana aittir. Herkesin ince memedi bihter i başkadır. ama gerçek sana ait değildir. ne sen yazdıklarınsın ne o. şarkıdaki gibi ne sen leylasın ne de ben mecnun. bir hayale aşık olmak her zaman daha kolaydır. özellikle bu kişinin kendi hayaliyse. bu hayal kişinin hayatı boyunca kafasında oluşturduğu evrensel kadın veya evrensel erkekten başkası değildir. ama gerçekte öyle biri yoktur. o yüzden çok güzeldir. gerçek olamayacak kadar güzel.
herkes insanlığı sever ama üst kattaki komşusundan şikayet edip durur.
