Bir mum yaktığında, bir süreç başlatırsın ama yürüyüşü senin elinde olmayan bir süreçtir, kendi oluşma biçimini izleyecek, senin elinde olmadan da, zaman içinde, varması gereken noktaya varacaktır.
Mum, önce bir noktaya kadar kendi doluluğu içinde güçlü güçlü yanar; ama yanışında belirli dengesizlikler oluşunca (ki kaçınılmaz oluşur bunlar) çeperini delip eriyik maddesini dışarı akıtıp fitilini yakıp küçülterek söneyazar-önlem düşünürsün; alır, kenarlarını düzeltir bir madeni kutunun kabını ters çevirip içine koyarsın ama, boşunadır bu da: çünkü kendi içinde oluşturduğu dengesizlikler sürmektedir- çeperleri tam düz değildir; içine koyduğun kabın belirli bir eğimi vardır-gene, akar dışarı, eriyik madde; kabın içinde yayılır, kap ısınır; dibine varmış fitil artık, her türlü biçimi yitirmiş maddenin son kalıntıları içinde, ucu ucuna yanıyordur- sönmesi yakın ve kaçınılmazdır.
Şimdi yapabileceğin tek şey, kap içinde kalmış eriyik maddeyi bir kenarında bir araya getirip muma benzer bir biçime sokarak, dibine dayanmış fitile biraz daha süre tanımaktır- ama artık bilerek mumun sönecektir.
