Koridorda tam da kapının arkasında duran çömez kadın coğrafya hocasının kafasını isabet almanız. Koridorda kapının arkasında bulunulmaması gerektiğini bulunulursa böyle şeylerin olabileceğini belkide o acının verdiği mallıkla anlayamayan hocanın ders boyunca 3 yaşındaki bir çocuk gibi söylenmesi aynı şekilde sınıfı terketmesi ve bir dahaki derste olayı unutmuş olması. ****
yer istanbul'un en iyi anadolu liselerinden biri olan beşiktaş atatürk anadolu lisesi. sene 2005 olsa gerek. cuma günü törene inmişiz ve istiklal marşı'nı okumak için bekliyoruz. "Dikkaaaat!" komutu geldi ve ortalık sessizliğe büründü. biz okulun hoparlörlerinden istiklal marşı gelecek diye beklerken birden hareketli bir türkü çalar ve kimse kahkahalara boğulmaktan kendini alamaz. öğretmenler bile sinirlenmelerine rağmen gülmeden duramadılar. ah ah ne günlerdi o günler.*
müdürün bir misafiri için müdür yardımcısı su böreği almış ve klasik pazartesi konuşmasını yapmak için geçtiği kürsünün yanına su böreği kutusunu koymuş ve onu orada unutmuştur.
bu durumdan habersiz bir grup masum öğrenci tören bitimi sınıfa giderken o pakete rastlar ve ^^bu ne ? bomba olabilir mi ? sıcak lan bu ! açalım mı ? ya özel bir şey varsa içindeyse ?^^ sorularıyla birbirlerini delirtirken , içlerinden bir cengaver paketi açar.
pakette sıcacık mis gibi yarım kiloya yakın su böreği olduğunu gören bir grup masum ve aç öğrenci ^^yesek mi ? ayıp be! açım! kahvaltı etmedim! yemeyelim!^^ telaşı içindeyken , içlerinden en açı yemeye başlar.
kalan bir grup masum aç fakat gururlu öğrenci ise sadece bir dilim almakla yetinip paketi sınıfı götürmeye karar verir. sınıfta kendilerini bekleyen açların böreğe saldırmasıyla börek bir anda biter ve kutusu çöpe atılır.
bir grup masum tok ve mutlu öğrenci dersi dinlerken kapı bir anda açılır ve müdür yardımcısı ^^kim aldı benim su böreğimi?!^^ diye bağırmaya başlar. yanında gelen birkaç öğrenciye sınıfı ve çöpü arayın talimatını veren yardımcı , kim yediyse ayağa kalksın diyince bir grup masum öğrenci önce birbirlerine bakar , sonra hepsi birden ayağa kalkar.
yardımcının yanında gelen çocuklar paketi çöpte bulunca , yardımcı bir grup masum öğrenciyi müdürün yanına götürür. sınıfta kalanlar ve hatta tüm okul bu öğrencilerle ve olayla çalkanadursun ; bir grup masum öğrenci de içeride ecel terleri dökmektedir.
müdür ve yardımcısı bir grup masum öğrenciye ^^savunmanızı yazın , disipline gideceksiniz.^^ diyince masum öğrenciler ağlak bir moda girer ve savunmalarını yazarlar.
anarşikliğimizden açlığımıza , terbiyesizliğimizden bu yaptığımızın hırsızlık oluşuna kadar söylenmedik söz kalmadıktan sonra , odadan çıkmamıza karar verilir.
5 dakika sonra sınıfa gelen müdür yardımcısı bir grup masum ve kurtulmuş öğrenciye su böreği , çiçek , kolonya , çikolata vs. gibi istekleri olduğunu sıralayıp , en geç yarın bunlar gerçekleşmezse masum öğrencileri disipline vereceğini söyler ve gider.
istekler hemen temin edilir , olay idare katında kapatılır.
lakin okul aylarca bu olayı konuşur..
bir grup masum öğrenci notu : fazla yağlıydı zaten , beğenmemiştik..
kitaptan test sorusu hazırlama ödevi veren biyoloji hocasının beni tahtaya kaldırıp sorumu sordurması. kitapta nal gibi olan cevabı kimsenin bilememesi. biyoloji hocasının gerinerek ortaya çıkıp ben söyleyeyim madem dedikten sonra cevabı bilememesi. akabinde benim herkese cevabı "işte!" şeklinde göstermem ve biyoloji hocasının hemen benden soğuması. biyolojimin 2 gelmesi.
bizzat başıma gelen korkunç olay. lise 2'de bölümlerin ayrılması sonucu fm'de okuyan kankamın yanına gittim tenefüste. bizim yan sınıftı. onların sınıfta modaydı o aralar altsınıfların kafaya tükürmek. nasıl okul lan bu demeyin gerçek. benim kanka da av peşinde, kestirdi gözüne birinci kattaki çömezi gönderdi güdümlü füzeyi gel gör ki hedef şaştı yaladı geçti. bende o güne kadar hiç yapmamışım birden gaza geldim. dedim ulen öyle tükürülmez böyle tükürülür. bende de tükürme alışkanlığı yok gönderdim en dolusundan. ağzımdan çıkmasıyla birlikte ikinci kattaki öğretmenler odasının penceresinden okul disiplin kurulu başkanı olan muhterem almanca hocası kafayı çıkarmasınmı, ulen tamam kafayı çıkarıyonda ne aynı hizadaki pencereyi seçiyon çömezle. bi de üzerinize afiyet bu hoca kel olmasınmı, yalanım varsa iki gözüm önüm aksın. o an ki duygularımı anlatmam çok zor arkadaşlar. benim kankayla önce bi sevindik süper oldu falan dedik sonra tabi bende kafa dank etti. boku yedik ulen dedim. tabi ben hemen topuk kendi sınıfıma kaçtım. okul 5 katlıydı, 5. kat konferans salonuydu şansızlığıma 4. kattaki sınıfta boştu. ama sağolsun arkadaşlar ele vermedi de ucuz yırttım. o olaydan sonra çok düşündüm gidip hocayla konuşup asıl amacımın onun kafasına değilde birinci kattaki elemanın kafasına tükürmek olduğunu anlatmayı ama inanmaz dedim. bu kadar mı şans olur be kardeşim. hala liseden arkadaşlarla arada buluştuğumuzda anlatılır bu okulun bomba olayı.
madem mezun oluyorum ardımda bir anı bırakayım zihniyetiyle hareket eden lise son sınıf öğrencisinin sınıfının içine sıçması. lakin bu normal bir insanın yapabileceğinin yaklaşık üç misli büyüklükte bir dışkı olduğu için birkaç kişinin yapma olasılığı yüksektir. müdüriyet ne kadar araştırma yapsa da dışkının sahipleri bulunamamıştır. tüm okulu dumurlara sokan bu vaziyet asla belleklerden silinmemiştir. zira o mezunlar anılırken sınıfa sıçılan senenin mezunları olarak anılırdı.
Okulun hademesinin kapıyı çalmadan, ders esnasında sınıfa dalması, sakin ve kendinden emin adımlarla hocanın arkasından geçerek kalorifer peteğine ulaşması akabinde peteğin havasını alıp yine aynı güzergahtan sınıfı terk etmesi.
okula geç gelinmesi sonucu tokat şivesine sahip çok sert ve otoriter müdür yardımcısının 5-6 kişilik grubu koridorda sıraya dizdikten sonra "size diploma miploma yok evladım. yazın okula gideceksiniz geleceksiniz gideceksiniz geleceksiniz" demesi ve cümlenin "gideceksiniz geleceksiniz" kısmını fazlasıyla uzatması sonucu arkadaş grubundan birinin kendisini tutamaması ve hayvanlar gibi gülmeye başlaması, gülme krizinin tüm gruba yayılması sonucu sıraya dizilen arkadaş grubunun sıra dayağından geçmesi ve bu dayağın gülünen zamanı göz önüne bulundurduktan sonra gerçekten yenildiğine değmesi.
müdür yardımcısının sınıfa girip katkı paralarının yatırılmaması konusunda sınıfı 10-15 dakika azarlamasından sonra "sizinlemi uğraşacağam!! ite it gibi, köppeğe köppek gibi davranacahsın!!" demesi ve sınıftaki öğretmen dahil tüm öğrencilerin büyük bir gürültüyle yarılması, daha sonra müdürün sessizce sınıfı terketmesi
bir başka olay ise müzik öğretmenimizin olmadığı bir zamanda müdür yardımcımızın istiklal marşını başlatmaya çalışması
-arkadaşlar müzik öğretmeniniz bugün gelemedi. istiklal marşını ben başlatacağam. BiR iKi ÜÇ BAŞLA!!!
demesi ve okulun 2 saniyelik bir sessizlikten sonra arkadaki öğretmenler dahil yarılmasıyla devam eden olay, müdür yardımcısının yarılmanın ardından verdiği tepkiden sonra kendisini tutamaması ve kendisininde yarılmasıyla sonuçlanmıştır. o günkü istiklal marşı pek verimli söylenememiş, lise gençliği ve öğretmenler yarıla yarıla ilk derse girmiştir.okula garip bir uğultu hakimdir
okulun en sevilen bir o kadarda sert * hocalarindan birisi ders anlatmaktadir ama kimse takmamaktadir.
ogrencilerden biri * hocadan konuyu bi daha anlatmasi istenir.
hoca peki evladim der ve yeniden anlatir. densiz ogrenci bir kere daha sorar anlatmasi icin hoca dayanamaz anlatır. densiz ogrenci son bir kez daha anlatırmısınız diye sorar * hoca yanina gelir elindeki tebesiri kaldirir ve soyle buyurur:
- seni bu tebesirin ustune oturtmami istermisin?
butun lise hayati boyunca unutulmayacak bir ani olarak olumsuzlesir..
matematik hocasının dersi 20 dakikada bitirip arka üçlü* ile muhabbete girmesi. muhabbetin bayağı koyula$ması, randy'nin "hocam çok gereksiz para harcıyorum ya yine param kalmadı kantin kartına yükliycek" demesi, (fellik fellik 5 ytl aranıyordum okulda) bunun üzerine hocanın "randy veriyim istersen" demesi. randy'nin dumurlardan dumur beğenip, "yok hocam saolun" demesi ve bu sırada muhabbetin 2 arkada$ın para durumlarıyla birle$mesi. en sonunda paranın çabuk bitmesinin nedeninin randy'nin sigarayı abartması olduğu nedeninin ortaya çıkması ve hocanın "içme randy'cim lütfen" demesi ve dumur konusunda sınırı a$mak.
Bir tenefüs esnasında öğrencinin hamile olan bayan öğretmene hocam sizde baya şişmişsiniz demesi arkasında bulunan müdürün bunu duyması ardından bütün koridorun ne biçim konuşuyosun lan sen sesiyle inlemesi.
kağıt topu oynarken yakalanmaktır.her zamanki gibi okulun krallarından olduğun için çok rahatsındır millet sana fırlatır sen onlara fırlatırsın. kapının dibinde sırasında oturan kız arkadaşın da oyuna dahildir o sana kağıt topunu atar sen ona. tam o sırada sen yine bir top hazırlayıp ona fırlatırsın ki kapı açılır ve kapıdan giren müdürdür. sen durumu farkettiğin anda top havadadır ve müdüre doğru gitmektedir. senin elin havada kalmıştır yani senin topu attığın gün gibi ortadadır yalan atma ihtimalin kalmamıştır. top havada uçar, süzülür ve müdürün tam başının ortasına, burun civarlarında biryere isabet eder. müdür durumun şaşkınlığıyla gözü sendedir ve bir el hareketiyle seni yanına çağırır.
o meşhur tokatını sana da atacağına şüphen yoktur. ki müdürün yanına giderken bunu bilirsin ve düşünürsün o tokat atınca ne yapayım filan diye, zaten tüm arkadaşların da dikkatle izlemektedir, yanına gidersin müdürün ve hiç dinlemeden tokatı patlatmıştır yüzüne, tokat o kadar şiddetlidir ki savrulursun bir köşeye. hep o kısa zamanda "ne yapsam" fikri vardır. ve kapının tam önünde duran müdürün üstüne yürürsün ve "azına sıçim, sen bittin len" diye bir sözle kapıdan çıkarsın.
kapıdan çıkarsın ama sadece sen değil müdür de çıkmıştır kapıdan ve peşindedir kısa bir kovalamaca ve müdür seni arkadan iter ve yapışırsın hafiften sendeleyerek yere. ceketinin sol iç cebindeki tüm kalem, cep tel vb. eş,yaların düşer onları almak için binbir uğraş içerisinde yere eğilirsin. ya da eğilmezsin zaten yerdesindir. ve doğru müdürün odasına gidersin müdür de 2 metre arkanda tabi.
sonra başlar tasdikname işlemleri sende hafif pişman olmuşluk ama adi müdür çok hıslıdır. atacaktır. son kozlarını düşünürsün nasıl atılmayacağım diyereten. ve aklına müdürün hemşerin olduğu aklına gelir ve amcalarının müdürü tanıma ihtimali gelir. ve dersin ki, xxxxx ilinin spor müdürü olan xxxxx amcamı aramak istiyorum ve başlar diyalog:
-olm o senin amcan mı?
-evet ne olmuş?
-olm neden akıllı olmuyorsun bak kaç yaşındasın vb. öğütler...
sınıfta kızkaçıran patlattıktan sonra patlayan fişeğin perdeyi yalayıp geçmesi üzerine perdenin öğrenciler tarafından süslü fiyonklu bir mutfak perdesi haline sokulacak biçimde kesilip dikilmesi.
matemetik yazılısı soruları çalınmıştır. Herkes soruların cevaplarını ezberlemekle meşgul dur. Ta ki bir arkadaş elinde sorularla birlikte koridorda yakalanana kadar. Doğal olarak
yazılı ertelenmek zorunda kalınmıştır. Şu ana kadar pek garip bir olay yok tabi ama ertelenen tarih 23 nisan olunca yazılı belkide türkiye cumhuriyeti tarihinin sayılı 23 nisanda yapılan matemetik yazılılarından biri olmuştur
bir anadolu kasabasından kurtulup geldiğiniz karşıyaka'da liseye başlıyor olmanın heyecanı ile gidersiniz okula. pırıl pırıldır herşey. büyük şehirdesinizdir, yıllardır hasretini çektiğiniz, evim dediğiniz yerdesinizdir. artık ortaçağdan kalmış serserilerden ve onların serseriliklerinden kurtulmuşsunuzdur.
sınıfınızı bulur, sıraya girersiniz. hatta arada bir kaç kişi ile bile tanışırsınız. sonra sırada toplu olarak hareket eden bir kaç kişi gelir ve sıraya girerler. kulağınıza çarpan şu söz sizi dumur eder:
"ee ulan cumada ders varmış, nasıl namaza gidecez biz!!". insanlar cuma namazına gider ama cuma zaten hep ders vardır ki bu neden şaşırılacak bir şeydir o kavim için. arkanıza çaktırmadan bakarsınız. sakalları çıkmış, sizden en az bir kaç yaş büyük görünen tipler duruyordur orada... "allahım" dersiniz "soma linyit lisesine geri döndüm"...
sınıfınıza çıkarsınız. ilk derse gelen hoca sınıftaki bir kaç arkadaşınızı(!) tanıtır sizlere. okul belalılar, serserileri hepsi oradadır... o altı ders geçmez, bitmez...
eve dönünce dersiniz ki "ya sınıfımı değiştirin ya da ben okula gitmem". mesele korku değildir.. mesele hayal kırıklığıdır... karşıyaka ile böyle yüzleşmektir...
