hemen hemen ölçüleri bir öküzünkiyle aynı olan bir kızın, kapıdan girdikten sonra, masum öğretmen masasını gözüne kestirmesi, akabininde ise üç adım atlama misali masanın üzerine sıçraması, meşeden yapılma o güne kadar tek çizik almamış koca öğretmen masasının ortadan ikiye ayrılması.
ardından yaşananlar daha dumur aslında. müdür geldi sınıf başkanını aldı, kim yaptı diye sordu çıt yok. zavallı sınıf başkanı kızın gözünün içine bakıyor arkadaşını satmıyor ama müdür okuldan atacağını söylüyor. çoçuk bilmiyorum dedi. sonra ııııiiiiyyykkkeeee diye bi ağlama sesi. sanırsın üzerine bastılar. hocaaaam ben yaptım. zırrr zırrr. vala bilerek olmadı falan derken müdürün bu mal durum dolayısıyla gülme krizine girmesi herkesi affetmesi.
'Sınıfa getirilen ketılın ders boş sanılarak açılması ve hemen üzerine öğretmenin gelmesi sebebiyle kapatılamaması. Ketılda kaynayan suyun fokurdamasını bastırmak için tüm sınıfın gürültü yapmaya çalıştırılması.' ya da 'doğruluk mu cesaret mi oyununda kızların öpüştürülmesi.' gibi olaylardır.
yazarların yaşamış olabileceği olaylardır.
sınıf maçları başlamıştır. sınıfımız, 2. maçında elenmiştir. artık tribündeki yerimizi almışızdır takım olarak. yanımızda bizim gibi elenmiş takımlar. ortam süperdir, herkesin arası iyidir ve kimse birbiriyle kavgalı değildir. organizasyonlar düzenlenir yarı final maçında. hangi takım gol atarsa atsın sahaya atlayıp koşulacaktır. (saha dediğim bildiğin, asfalt ve kalelerin olduğu okul bahçesi işte.) gol atılır, yaklaşık 25-30 kişi sahaya atılır. hakem ( beden öğretmeni ) tribün ( kaldırım )deki kızlar, diğerleri... hepsi gülmekten adeta yerlere yatar. çok eğlenceli olmuştur. üzerine koştuğumuz oyuncu ne yapacağını şaşırıp kaçmaya başlamıştır. durumu farkedince o da fena biçimde gülmüştür... neyse maç devam eder. işte olay burada başlar. channingtatum okulda sevilen birisidir. ama arkasından işler çevrilir. gol anında yine sahaya inilecektir, aynısı yapılacaktır güya. gol olur...
ve channingtatum tek başına sahaya kolları açarak, bağırarak, koşarak hücum eder. arkasına bakma fikri 10 saniye sonra aklına gelir. işte o an (varsa) olan bütün karizması yerlerde, yere baka baka, ona gülenleri seyretmemeye çalışarak, kıpkırmızı bi halde arkadaşlarının yanına gelir. 2-3 gün dalga konusu olur...
okula yatmaya gelen sınıf arkadaşımızın uyanık olduğu nadir anlardan birinde, çatır çatır ayak tırnaklarını kesmesi. bunu fark eden hocanında "oğlum boşa uğraşma git bi nalbanta hallettir. " demesi.
okulun ilk günü biyoloji hocasına evrim hakkında:
- hocam evrim mevrim ayağı günah değil mi? ben maymun ataları kabul etmiyorum.
ve arkasından gelen tokat.
liseden mezun olunduktan sonra toplanıp okula gidilmesi hocalarla konuşulması akabinde eski sınıfa girilip hüzünlenilmesi bi arkadaşın hatırlıyo musunuz lan kapı kolu hep kırılırdı aq demesi, diğer bi hayvanın harbi amk deyip kapı kolunu tutması ve özellikle yapmamasına rağmen kolun yine kırılması, koşarak okuldan uzaklaşmak.
tenefüste arkadaşlarıyla maç yapan talihsiz öğrencinin yere düşmesi yetmezmiş gibi ayağa kalktığında pantolonunun indirilmesi. Haber okulda ışık hızıyla yayılır. Tüm okul pencerelere yapışıp olayı izler.
okulun son haftası kapıda nöbet tutmak. devamsızlığımın 70 günü aşması üzerine müdürün beni geçirmek için sunduğu şart. mecburiyetten kabul ettim ve ve bir hafta okul elbisesiyle kapıda nöbet tuttum ibne bekçinin ayak işlerini yaptım, millete alay konusu oldum. neyse bunun sonu iyiye gitmiyor ağlayacam herhalde **
*okuldan kaçarken değil de okula duvardan girerken müdür tarafından yakalanıp, disipline verilmemiz.
*2. saat fizik dersinde hareket konusunu 3. saat felsefe dersinde hareket yoktur konusunu işlememiz akabinde fizik dersinde felsefe yapar ders işleyemez duruma gelmemiz zira harekete inanmak işimize gelmiyordu.(sonu felsefeciyle fizikçinin kavga etmesine varmıştır. )
*son sene geometri hocasıyla batak oynarken, müdür yardımcısının sınıfa girmesi... (m. yardımcısı kafa adamdı sorun çıkmadı. )
ders esnasinda ortadaki siralarin yanlara cekilip ortada bos alan birakilmasi ve futbol maci yapilmasi. 80 kisilik siniflarda gayet mümkün olan ve bizzat sahit oldugum dumur.
suphesız kı ders anında hocanın, aranızda gulustugunuz arkadasınla beraber sana donup "Oglum ne guluyosunuz, bıze soyleyın de beraber gulelım." demesıdır.
olayın faillerinden 2 arkadaş sınıfta en ön ve en arka sıralarda oturmaktadır.öndeki eleman bir parça kağıdı elinde burkup, arka sıradaki elemana doğru fırlatır, 1.90 boy 120 kilo ağırlığındaki hedefi kolayca vurur.şimdi bizleri dumura uğratan olay, kağıt parçasının bizim shrek in gözüne isabet etmesi ve dev cüsseli elemanın yavaşça yere yığılmasıdır.
yerde yatan iri bedenin önce bize şaka yaptığınız sandığımdan, elime bir tebeşir alıp olay yeri polisi gibi, cesedin etrafını beyaz çizgiyle dolaştığımda başıma geleceklerden habersizdim.dakikalar geçiyor eleman uyanmıyordu. işin ciddiyetini anladığımızda elemanı kolonya ve tokat gibi iki etkili uyarıcıyla uyandırdık. o dev cüssenin aslında, adını telaffuz edemediğim bir hastalığı barındırdığını bilemezdim.
içeri giren müdürün, ' neler oluyor burada kuzum söyler misiniz allah aşkına? ' demesi, olayı anlatmamız, yere çizilen şeklin ne olduğunu ve kim tarafından yapıldığını öğrenmesi, okkalı bir tokat yemem hiç unutamayacağım bir anımdır.
efendim lisede koridor muhabettleri vardı o zamanlar * tenefüs anlarında herkes kapıların önünde dikilir muhabbet ederdi, sınıf kapıları da demirden, elemanlar kırmasın deyu sağlam yapmışlar neyse...
yine bir gün biz dikiliyoruz kapının önünde, bazı malaklar da koşup koşup kayıyorlar koridorda*, o sırada elemanın bir tanesi kaptırmış geliyor füleli adımlarla, sonra kendini saldı kaymaya başladı ama nasıl bir hız ve estetiktir anlatamam, yüksek hızdan gözler kısılmış, kravat arkaya doğru uçuyor ceket aynı şekilde*. o sırada aniden karşı sınıfın kapalı olan kapısı dışarıya doğru açılmazmı ve bizim artistik patinajcı genç açılan kapıyı görmesine rağmen kendini durduramayıp o demir kapıya sinek gibi yapışmazmı, aman allahım o nasıl bir andır o nasıl bir düşüştür...
eller, kollar, kafa her şey birbirine girdi eleman yere düştüğü gibi kaldı orda, öldü sandık bir an çok fenaydı yaa, günlerce güldük hala gülüyorum o an aklıma geldikçe.
sınıfın haylazının, üçüncü dersin sonunda, çantasını okulda bırakıp, güvenliği atlatıp elini kolunu sallaya sallaya okuldan kaçması. yokluğunun beşinci ders sonunda fark edilmesi, müdür yardımcısının gelip sınıfta "bir arkadaşınıza sahip çıkamıyorsunuz" diye bağırması. çocuğu cep telefonundan arayıp ulaşamamak, müdür yardımcısının çocuğun öldüğünü sanıp triplere girmesi. ertesi gün dershane etütüne gittiğinin öğrenilmesi. sonra çocuğu bir kereliğine affettiler. ne affediyorsun amk? versene tasdiknamesini.
