lisede alt dönemden bir kızdan hoşlanıyorum, ne hissettiysem yazdım kıza mektup olarak gönderdim. tabii mektupta adım da var. sonra bir gün, edebiyat öğretmenimiz tenefüste beni çağırdı, yanına gitmemle bana öyle bir tokat attı ki feleğim şaştı. meğer bizim edebiyat hocası kızın babasıymış. artık bir kıza açılmadan önce babasının mesleğini öğreniyorum.
sınıfın ortasında başka sınıftan bir kız bayılmıştır. kızın hastalığı belli değil. sinirsel sanırım. herkez başına toplanmış. gerizekalı arkadaşları başında ağlıyor. neyse malın biri ambulans çağırmayı akıl etti. birde 2 saat okulun adresini öğrenemediler. ambulansı arayan coğrafyacı
-alo ben nöbetçi öğretmenim. öğrencim bayıldı.
nöbetçi öğretmenim ne lan?
servis kazası sonucu ölen sıra arkadaşları.. kazanın hemen ardından okulun karışması, kazanın ayrıntılarının okul içinde kulaktan kulağa yayılması(herkes farklı anlatır) hocaların ağlaması, gelen ölü ve yaralı haberleri, bu sırada bundan fırsat bilenlerin okuldan sıvışmaları(yoklama noksanlığından dolayı), hastaneye giden gönderilen öğrencilerden gelen asparagas haberler.. bazı işgüzar kız arkadaşların sınıfa kamerayla giren gazeteciler boş sıraları çekerken pek te hazzetmedikleri ölen arkadaşın ardından sinir krizi geçirmeleri.. akabinde okula getirilen ölenlerin tabutları... devlet töreni gibi yapılan cenaze töreni... *
kar yağdığı zamanlar herkes dışarıda, karda kayardı. ben okulun iç merdivenlerinden koridora kayardım, ama bilinçli değil. nasıl oluyordu anlamıyordum. o kadar da düşmeyeyim, kaymayayım diye uğraşırdım. hadi dışarıda düşsem gam yemeyeceğim, herkes düşüyordu çünkü. Okulun içindeki merdivenlerden -hep de aynı yerden- nasıl kayarak düşüyordum bilmiyorum. özel bir yeteneğim vardı galiba. şimdi köreldi, yeterince rezil olununca körelen cinsten bir yetenek.
lise 2ydi sanirim. Okulda hergun kiyafet kontrolu yapiliyordu ve ben de kenara cekilmekten biktigim icin kimse gormeden sinifa girip bekliyordum. Yine oyle birgun sinifta bekliyorum, en korktugum hocanin sesini duydum kolidordan. Sinifta bir ogrenci yakalamis bagiriyordu, seni simdi kursuye cikartir rezil ederim cabuk in asagi diye. Siniflari gezmeye devam ederken kapilari bir aciyor bir kapiyor ama benim de nasil odum kopuyor. En arka siranin arkasina gidip yere comeldim. Bide o gun topuklu giymis tak tak sesleri kalbimde gum gum yaratiyor. Kapiyi acti ben basladim dua etmeye. Bide iceri girmez mi. Direkt pencereye gitti o ara da mudur konusma yapiyordu. Ama ben altima yapicam az kaldi tir tir titriyorum artik kadindan nasil korkmussam. Mudur bi sey soyledi hoca da mudur icin demez mi anca konus zaten sen diye. Gulsem mi aglasam mi napsam. Hoca bir anda donup gitti beni nasil gormediyse artik, kabak gibi ortadaydim cunku. Artik ettigim duanin mucizesi olabilir mi bilemiyorum ama omrumden omur gitti o an.
2010 yılının ekim ayında toza oldukça alerjimin olduğunu unuttuğum zamanlarda, birden ortaya çıkan sorunla öksürmeye başladım. gözlerim kırmızı falan. benim durum o kadar tuhaf bir hal almaya başladı ki, "toz kokusu" alıyordum.
işte o zaman...
okula gittim, o gün de resim dersimiz var. flash bellekten resim seçicem ki tabloda çalışabileyim. bizim sınıftan sadece 2 kişi gidiyor. biri de benim. hocamız öğrencilerle konuşuyorken ben de yan sırada oturan kızlarla konuşuyorum, konuşmak zorunda kalıyorum. "hadi seçelim be öf" falan diyorum. o sırada da elimde tuttuğum flash belleği inceliyordum. bakıyordum işte ne var ne yok.
"o an toz kokusu öyle bir geldi ki fena oldum. öksürdüm. ama çok kötü oldum yani, aklımdan flash belleği yıkamak, tozlarından arındırmak geçiyor. ama bilirsiniz ki insan öksürdükçe boğazı kurur. işte, son çare flash belleği tükürükle ıslatmaktır.."
yan sırada oturan kızlarla muhabbetim yoktu ama soru soruyorlardı ve hocayı beklerken konuşmak durumunda kalıyordum. arada bir de hocaya dönüp bakıyordum, ne zaman gidiyoruz manasında.
işte öksürüğün sebep olduğu, boğazdaki o kuruluğun ardından, daha fazla toza katlanmamak için yanlışlıkla...
"hadi artık gidelim, yalamak istiyorum!"
diye "bağırdım."
yalamak istiyorum diye bağırdım ya! 2 öğrenci gidiyor bir de ha. tozlu bir flash bellek nelere sebep olabiliyormuş bunu gördüm.
neyse ki hoca duymadı. akılları başka bir yerlerinde olan kızlarsa birbirlerine bakıp gözlerini açarak kıkırdadılar. olacak şey değildi ama oldu. bunun yüzünden 1 sene utanmışımdır.
benim icin başıma gelen bir olaydan bahsedicem;ara karne zamanıydı dersler çok kötü gelmişti bizde arkadaşlarla kara kara düşünürken aklımıza dahine bir fikir geldi "sahte karne"yapmak evet bizim arkadaş ortamı çok piç olduğundan hemen bu fikir kabul edildi doğal olarak bunu yapıcak kişiye gerekli lojistik sağlandıktan sonra başladık karneyi yapmaya herşey ayarladıktan sonra verdik velilere tabi bir güzel herkesin ailesi yedi bu olayı o oğlum benim o paşam karnen ne kadar iyi nidaları evden duyuluyodu tabi bu okadarda uzun sürmedi yalancının mumu yatsıya kadar yanarmış sözü bir kez daha gerçeklesti
annemi okula müdür yardımcısı ayça sayın çağırmıştı konu devamsızlık problemiydi hocalar ve müdür yardımcısı benden şikayetçi iken zavaalı annecim hala beni sevaunuyor benim oğlumun dersleri iyi diyordu bu sözü duyan hocalarda ve müdür yardımcısından kısa bir sessizlik olmuştu bu fırtını öncesi sessizliği gibiydi çünkü herşey ortaya çıkmıştı ayça sayın nasıl olur eastanbulun dersleri çok kötü demişti valideciğim ise hayır karnesinde zayıf yoktu cevabını verdi tabi bilgisayardan bakılınca 8 tane zayıfım olduğu anlaşılınca benim halimi herkes tahmin etmitir.
ahh ne günlerdi ozaman neden yaptım diyodum şimdi ise iyiki yapmışım o heycanı yaşamak o reziliği tadmakta o yaşlardada olmak çok güzeldi diyorum...
bir kız arkadasım korebe oynarken sınıfta ki mazlum erkek arkadaslarımızdan birinin malum organını kavrama suretiyle bizi inanılmaz bir saskınlıga surukleyip hafızalarımızda komik bir anı bırakmıstı.
konuşmayı çok seven coğrafya öğretmeninin yanına gidilir ve onu çok heyecanlandıracak bir iki soru sorulur. Öğretmen tam havaya girmiş sorulan soruya cevap verirken bir öksürük krizi gelir.
öğrenci hiç bir şeyden habersiz saf saf 'hocam su ister misiniz ayarlıyayım hemen?' der.
öğretmen ise öğrenciye 'yok evladım' diyecekken öksürükle birlikte çıkan o balgam öğrencinin iki kaşının ortasına yapışır.
ve tek açıklama ; 'yalnışlıkla oldu sen bir elini yüzünü yıka' olur.
sınıfın aşık kızının son ders herkes üzerini giYINIRKEN hareketsiz bir şekilde sıranın üzerinde yatması üzerine, çevresindeki kızların uyandırma çabaları sonuç vermeyince bir kaçının korkudan ağlamaya başlaması. Çığlıklar çoğalınca aşık kız kendiliğinden uyanıp mal mal etrafındaki ağlaşmaları anlamlandırmaya çalışır.
Nasıl ağır bir şekilde uyuduysa artık derste.
