bazen sevindirici bazen üzücü iltifatlardır, seni tanıdığıma, senin varlığından haberdar olduğuma seviniyorum ama keşke hiç karşılaşmasaydık ta diyorum, naptın bana ne olur söyle, çözümün var mı bana.
bazen öyle seksi, öyle karizmatik, öyle yakışıklı oluyorsunki; seni böyle kollarımın arasına alıp sen nefessiz kalana kadar sarılasım sonrada dövesim geliyor.
evet, duyduğum en iyi iltifat buydu. burayada yazıyorum. ama dövmek biraz fazla kaçmadı mı bebeğim ?
not : afedersin yanlış anlama ama, o kollarla beni nasıl sarmalamayı ve hiç bırakmamayı düşünüyorsun ?
en iyi hangisiydi kesinlikle hatırlayamam ama bir kaç gün önce,
kız gibi bir şeysin olm sen erkek güzelisin falan tarzında bir götümü kaldırma cümlesidir.
'beni yine yalnız bırakmadın.' biliyorum ki trilyar tane insan var çevrende ama sana bu kadar iyi geldiğimi bilmek.. sanırım bu his beni sevinçten öldürecek..
