"Sen yalnızca bir yerlerde varoluşun ile dahi insana huzur veren; dahi, bilge, yüce; kudret ve ihtişam sahibi, harikulade özsel nitelik ve ilineklere sahip kadim ve ebedi olan birisi değilsin ama yine de iyisin." idi.
Liseden biri, 'aynı eski çıktığım çocuğa benziyorsun' demişti. iltifat sayılır mı bilmiyorum. Eh ben de pası kaçırır mıyım, 'o zaman benimle de çıkar misin' dedim. Hiç bir şey demeden off bi git ya deyip uzaklaşmıştı benden. işte böyle de giriskenimdir. Ehe
yolun tam ortasında'siyah topoklu ayakkabısı olan kız'diyerek bağırıp yanıma koşarak gelen kızdan aldım sanırım.ilk önce sarıldı daha sonra ayakkabıları aldığım yeri sordu ve tekrar sarıldı daha sonra hayatını kurtardığımı söyledi ve bana çok yakıştığını üstüne üstlük 'umarım sende durduğu gibi durur'da dedi.iltifatın güzelliğinden çok şaşırtıcı gelmişti.
bir kız olarak verdiğim en iyi iltifat "hayatta nadir bulunan insanlar vardır, bir daha aynısından ne bulunabilir, ne tekrar karşılasılacak cinstendir, o insanların arasında en çok seni özlerim" demem olmuştur.
