Eminmisiniz ? gerçekten bir kere yalan söylediyse ve bir daha söylemeyecek, bin pişmanlık bir hadise yaşadıysa o yalan yüzünden ? milyonda bir bulunur böylesi.
Geneli ne peki ? nasıl kandırıyoruz kendimizi ? Şöyle ki;
Bir kerecik yalandan nolmuş canım, aman sende. Ya o varya küçücük bir yalan büyütme bu kadar. Hatta masum pembe bir yalan. Ya kim anlayacak ki sanki ? kim duyacak, kim görecek yada kim bilecek ki ? ya hele şu işi bir hallet bi daha söylemezsin. Korkma bu kadar ya ucunda ölüm yok ya. ama bu mutlaka benim olmalı. Ne yapsam etsem de şunu elde etsem. ŞUna da bak hele nasıl da üste çıktı yine, ne desemde sustursam. kapatsam ağzını, hazmedemiyorum böyle yapmasını işte ne yapayım, uydursam bir bahanede sıyrılsam kaçsam yanından sırıtarak çaktırmadan.
Bütün dürüstler toplanmış. Yakan kime söylenebilir, hangi durumda söylenebilir fetva veriyorum.
insan kendi seçtiği insanlara yalan söylememeli çünkü yalan bir yük. Arkadaşın, sevgilin, eşin bunları sen seçiyorsun yalan gibi rahatsız edici bir duruma seni sokuyorlarsa hayatında tutmana gerek yok. Dürüst olduğun Zaman onaylamasalar bile yanında olmaları lazım. Ama ailen, is verenin, öğretmenlerin bunları sen seçmiyorsun doğruyu söylediğin Zaman sıkıntılı durum olacaksa eksik bilgi şeklinde olmak üzere yalan söylenebilir aksi durumlar için kabul edilemez.
Ne ve hangi konu hakkında söylediği de önemli. Ne niyetle yaptı. Yeri geliyor sırf yakınlarımız üzülmesin diye pembe yalanlar söyleyebiliyoruz. Sanki 7/24 doğru konuşuyor gibi hep yapar demeyin burada sanki siz söylemiyorsunuz.
