Bir gün gelecek göstereceksin kendini, sevgini neler istediğini şimdilik alacaksın eline kalemi kusacak dökeceksin nefretini. Çıkacaksın kabuğundan bunalımdan kurtaracaksın kendini. Ona göre yaşamayı bırakıp göreceksin kendini.
Birden duracaksın soracaksın kendine
Neden bu düzen böyle, neden herkes sahte
Sonra bakacaksın, göreceksin çaren yok
Devam edeceksin yalandan yaşamaya.
Ne kadar oldu bu hayata geleli?
Söyle, ne olacaksın büyüyünce
Diye sorulan sorular tarih oldu
Ama senin kafan hala dolu
işte benim, işte senin, işte onun diye
Paylaşıyorsun hayatı üç kuruş sevginle
Ne? O da mı aldattı seni be?
Eee? Ne kaldı geriye?
Bak sen ne yazık ki klasik bir tablosun dostum
Ne yaparsan yap boşsun
Tamam okumuşsun, ama yetmez, sadece bununla dertler bitmez.
Tamam okumuşsun, ama yetmez, sadece bununla dertler bitmez
Çıkacaksın kabuğundan, bunalımdan kurtaracaksın kendini
Ona göre yaşamayı bırakıp döneceksin gerçeklere..
yillar once en iyi arkadasim isimli dizide baris (bkz: yılsu sarper) isimli karakterin odasinda acip dinledigi, hayran kalip bi sekilde buldugum sarki... vay be... uzun zaman olmus...
aylardır saçları yapılmamış olacak...elmacık kemiklerinden tut bileklerindeki kalınlığa kadar çizdim. fakat saçlarında bıraktım. bir daha çizmek gelmedi içimden. aylar sonra koyduğum raftan aldım. şöyle bi hüzünle ve anlamsızca baktım. tozunu üfleyip yerine bıraktım...
