çok sevipte karşılık bulamadığı zaman. öyleki kadın egosu gereği hep arzulanmak ister. kaçanı kovalar ama red verene karışmaz. ama kendi içinde hayal kırıklıkları yaşar. o an değersiz olduğunu, çirkin, tipsiz olduğunu düşünür.
bir kadın tarih akıp giderken zaman avuçlarımızda durmazken bir kavga tartışma anında
ama sen de bana o zaman bunu demiştin dediği an kaybeder.
artık bitmiştir.
ben böyle demeyen çok az kadına rastladım.
bir kadın, doğduğu anda 1-0 kaybeder, namus sözüyle her yerde kısıtlanan ve kendini korumak zorunda olan biridir artık. bir kadın sevince, bir şeye bağlıdır artık. kadın orada kendini kaybeder. bir kadın sevilmediğinde, mutluluğu kaybeder. aldatılınca, sevgiye olan inancını kaybeder, ve beyler bir kadını üzdüğünüzde yaşama sevincini kaybeder, bu maçın son dakikalarıdır.
tecrübelerime dayanarak söylüyorum ki, "bir kadın asla kaybetmez." fikrimi sunabileceğim sorunsal. evet arkadaşlar bir kadın asla kaybetmez. çünkü kaybetmeye başladığı noktada kazanmayı bilir. yaşamın devamlılığı da bunu gerektirir zaten. ha erkek ne zaman kaybeder diye soruyorsanız daha dünya'ya gözlerini açtığı anda derim.
her şeyi sevgilisi, kocası ile yapıp, adeta adama bağımlı yaşayıp, yalnız kalamamaya başladığında kaydeder. çünkü bunun arkasından, adam tek başına bir şeyler yapmak istediğinde adamı kıskaca almalar, engeller koymalar, gitme etme demeler başlar. her insanın bireysel alanları olmalıdır şu hayatta.
