onu bunu bilmem de, tut ki bi kadinin son askisin...
o kadinin yogun bakimda yattigindan emin ol.. zira olume yakin olmadan "son aski(iyim) (imsin)" laflari gunumuzde bayat kaliyo artik..
he hepimiz solemedik mi ? hepimiz bu odur, sondur demedik mi.. dedik..
bu anlik yanilsamalar da olmasa, insan kendini boyle kaptirmayi da beceremese inanin bana intihar oranlari cok yuksek olurdu.. zira icinde yasadigimiz donem wertherin ask acisindan daha fazla intihar salgini yaratacak ogelerle dolu..
evet insan gaza geliyo ve hatta bazen gaz da degil, harbi harbi seviyo..
ama degismeyen tek sey var iki senaryoda da, buyuk laflar hele de sozluk mozluk gibi umumi yerlerdeki laflar artik bayiyo ve inandiriciligini yitiriyo..
bi kadinin son aski olmak cumlesini okudugumda, ben su an los isikli odamda arka fonda moonlight sonata calarken bile moda girip, romantik hayallere dalamiyorsam hatta bilakis "siktir la yarramin anteni kimi sikicen bulaflarla " diye dusunuyosam, bu benim okuzlugum degil..
bu laflarin cok telaffuz edilmis olmasinin 3. kisilere verdigi bikkinlik..
bu devirde bekaret, para pul da degil muhim olan he.. artik muhim olan sey inanc..
aska inancla ve inanlarla tasak gecilmesinin sebebi ; yine aska overrated bi deger yukleyenler..
bi kadinin son aski olmak : guzeldir herhalde..
ama ben bi kadinin son aski olsam, bu benimle onun arasinda olur.. ulusozluk ve sikik yazarlari arasinda degil..
''aşık oldum mutluluktan havaya uçacağım'' diyenlerin değil ''aşık oldum yere çakılacağım'' diyenlerin tattığı duygu.
ve bir kadının son aşkı diyorum... sen giderken ağlayarak '' lütfen gitme'' diyen. verdiğin ümitlerin ıstırabında kaybolup giden, kurduğunuz hayallerin ötesine ulaşamayan o kadından bahsediyorum.
değer verilmiyor, aşkı maddi kalıplara dolduran arkadaşlara sözüm; bizler aşkı haketmiyoruz. aşkı hakeden kişi; ne ilk ne de son olmasına bakar. çünkü her aşk başlangıçtır.
eh be sözlük, geçmişe döndüm bi'an. yıllar yıllar önce, demişti ki biri 'ben onun gibi olamam, ben ilk değilim çünkü, sonum.'
üstelik bunu herhangi bir bitişte değil, ufacık bir tartışmanın orta yerinde, pat diye, mutfağın musluğu bozulmuş yarın bir tamirci çağırayım derkenki ses tonuyla söylemişti. ilk olmayı son olmaktan daha değerli zannediyordu. daha da kötüsü belki son olabilirdi, böyle bir cümle kullanmasaydı eğer. hani tüm erkeklere sesleniyorum şuanda, hiçbir ilişkinizi öncekilerle kıyaslamayın, o anda sadece siz varsınız. elinizdekini de berbat etmeyin. küçücük bir cümle hatta saniyelere sığdırdığınız kelimeler, gelecek yetmiş yıllık ömrünüzü etkileyebilir...
