sanırım hesap makinası yetmez toplamaya ya da büyük kağıtlar, kalemler... benzetmeler de yetmeyebilir sanırım... tarifler yetersiz kalır büyük ihtimalle...
ama yine bir şey söylemek gerekirse eğer; acılara neden olan insanın nefes alış verişi toplamı kadardır... öyle ya o yaşadıkça acısı da yaşar...
her hayal kırıklığı, her kazık yeni bir köşedir; köşelerin sürekli arttığı düşünülürse, zavallı insan evladı kendi içinde dönüp dururken, iç acıları toplamı da sonsuza gitmektedir.
"hayattaki tecrübem yediğim kazıkların bileşkesidir." diye bir söz vardı. Bu da öyle bir şeydir herhalde. böyle sözler herkese hitap etmez. Gerçi "ne herkese hitap eder ki zaten?" derseniz bir şey diyemem, ama bazı animasyonlar her yaşa hitap ediyor.
